vrijdag 18 februari 2011

De Laatste schoolweek voor ons Zanzibar-avontuur

Hey allemaal,

Met wat vertraging wegens muzikale omstandigheden :),
volgt hier het verslag van een tijdje geleden :)…

Maandag 31/01/11

We passeren ’s morgens eerst langs de bank want we hadden gemerkt dat er toch redelijk wat fouten in onze gegevens geslopen zijn. Na 1,5u discussiëren en doen is er nog niets geregeld en moeten we alles op papier zetten… typisch! In de voormiddag zitten er niet zoveel kindjes op ons te wachten…we wilden nog eens langs de directeur passeren om te vragen achter ons lesschema zodat we weten of we onze spel-uren moeten verplaatsen, maar geen directie te bespeuren vandaag.

In de namiddag is er veel volk, echt leuk! We spelen inhaalbal en touwtje springen tot de hemel weer volledig openbreekt.

Terwijl we onder het afdak staan te wachten tot de regenbui stopt,
merken we dat 'Pedro' een heel origineel geweer in elkaar heeft geknutseld.
Creatief toch die kinderen!

Op de terugweg halen we nog rijst en paprika’s uit want maandagavond = kookavond! Om 7u is ons eten klaar, jawel, de stroom heeft eens een keertje mee gewerkt! :)
Rijst en worst en groentjes… lekker!
                                                      
De avond is snel gevuld als Mathijs de brieven voor de bank opstelt en ik pareltjes klaarmaak voor de knutselactiviteit van donderdag.


Dinsdag 1/02/11

In de voormiddag hebben we weer een redelijk laag aantal kindjes, spijtig! Het lijkt er meer en meer op dat we onze namiddag langer moeten maken en ’s morgens later moeten beginnen.

In de namiddag wilden we baseball spelen op ons speelveld maar als we daar aankomen blijkt het gras en onkruid er tot aan onze knieën te staan… niet echt praktisch dus. We laten de nieuwe kindjes dan maar oefenen met slaan. Het is trouwens super heet, dus we verlaten het hete speelveld wat vroeger en zetten ons nog met de kinderen onder een boom. Edward, één van de fysiek gehandicapte kinderen, leert ons Bemba en wij leren hem Nederlands of toch zo iets, de eerste dingen die Mathijs hem leert zijn ‘pipi doen’ en ‘Vet Man!’ :-D. Hilariteit alom.

’s Avonds gaan de hemelsluizen weer open wat uiteraard voor stroompannes en tv-onderbrekingen zorgt, we keren dan maar op tijd terug naar Margaret. Beiden onder één paraplu al springend over de riviertjes (of in de riviertjes :)) die zich hier op de zandwegen toch heel snel vormen met zo’n zware regenbuien!


Woensdag 2/02/11

Weer heel wat geregel voor we op school aankomen. We gaan eerst kijken bij een andere bank want we hebben gemerkt dat bij onze bank niet zomaar dollars te krijgen zijn en dat zullen we voor onze vakantie toch wel nodig hebben! Vervolgens gaan we kijken voor onze ARC (ALIEN REGISTRATION CARD), best een grappige naam :), het is een kaart die je kan aanvragen als je langer dan 6 maanden in Zambia verblijft en deze toont echt aan dat je Zambiaan bent, wat dan recht geeft op lokale prijzen vb: bij een bezoek aan Chisimba Falls kan je dan goedkoper binnen enz… dus leek ons wel handig om te hebben. We hopen er ook op het festival de inwoners prijs mee te krijgen, zullen zien! Intussen heeft tante Lud laten weten dat er op Thorn Tree een toerist is die nog dollars wil wisselen tegen Kwacha, ideaal!

In de voormiddag weer niet veel kinderen, de namiddag begint anders echt wel weer heel goed, we hebben zo’n 30 kinderen waaronder echt wel 6 grote jongens en spelen inhaalbal. Iedereen gaat er geweldig in op, zalig! Tot ze de grote jongens weer komen halen, tijd om te werken :s, er moet nog veel gras gemaaid of gekapt worden… zo stom toch!!! Mja, is evenzeer stuk cultuur/gewoonte/ … niet veel tegen in te brengen maar echt wel spijtig!
We blijven tot half 5 op school en arriveren tegen 5u in Thorn Tree, de vrouw die dollars wil wisselen is heel vriendelijk en echt wel super dat ze dat wil doen want het is echt niet simpel om hier aan dollars te geraken! We komen Claire nog tegen en spreken met haar af dat we geld bij tante Lud achter laten voor het geval dat het lukt om de speeltuigen in te voeren uit Zuid-Afrika terwijl wij weg zijn… ben eens benieuwd, blijven hopen dat het lukt!


Donderdag 3/02/11

We gaan eerst langs de ‘Education Officer’ om te zien of hij onze brief met de vraag voor vrijstelling van invoertaksen op onze speeltuigen reeds heeft gelezen… we moeten wéér extra brieven schrijven, dat geregel is hier toch iets!
Mathijs haalt nog wat dollars aan de bank (die er nu toch bleken te zijn) zodat we zeker genoeg hebben voor onze reis terwijl ik op school de knutselactiviteit klaarzet.

De kinderen weten dat het knutseldag is en weten ook dat we armbandjes gaan maken, het volk stroomt dus al snel toe als ik aan het klaarzetten ben. Ik weet dat er nog heel wat kinderen tussenstaan die eigenlijk nog les hebben, dus doe mijn best om ze buiten te jagen. Maar dat blijkt niet zo simpel, ik krijg gelukkig hulp van een non :-), de kinderen kunnen immers na hun les terug komen om een bandje te maken.

De kinderen kunnen verrassend goed de pareltjes over de visdraad schuiven! We proberen in de voormiddag zoveel mogelijk kindjes aan de beurt te laten, want in de namiddag zal de groep nog groter zijn. Een 25-tal kindjes hebben tegen de middag een bandje en ze zijn super fier!

Alle pareltjes op een rij en starten maar!

Volle concentratie maar het lukt best aardig.

Mooi die felle kleuren op de zwarte huid!

De kinderen die in de voormiddag hun bandje af hadden konden erna nog wat gezelschapspelen doen, slecht idee zo blijkt. Een 10tal dominoblokjes en nog 6 blokjes van een ander spel blijken ’s middags vermist…we vinden er nog enkele terug door de dag maar de rest is weg. Er zitten blijkbaar enkele pikkendieven tussen de nieuwe kindjes… echt spijtig! We weten dus dat we ze niet meer alleen kunnen laten spelen met de gezelschapspelen…. Echt jammer….

In de namiddag halen we de gezelschapspelen dan maar niet meer boven, dus diegene die al een bandje hebben, moeten zichzelf entertainen. We hebben echter werk genoeg met de rest en krijgen hulp van Ellyn (Peace Corps vrijwiligester). In tot aal hebben we vandaag een 70-tal bandjes gemaakt! Dus het was echt wel weer een dag die heel veel voldoening geeft! 70 kindjes blij kunnen maken, spijtig van de pikkendieven in de voormiddag, maar echt een leuke en zeer intensieve dag!


Allemaal willen ze op de foto om hun bandje te laten zien!


Veel volk dus we zijn blij dat Ellyn komt helpen met het
binden van de bandjes.


Vrijdag 4/02/11

Vroeg op om onze trein van vanavond te gaan regelen en betalen. We komen daar, blijkt dat we ofwel een heel compartiment moeten boeken (=80 euro ipv 40), of moeten opsplitsen want mannen en vrouwen worden apart gelegd…. Na 1,5 u discussiëren hebben ze twee kerels gevonden die wel met ons twee willen samen liggen in één compartiment, dat zou ons dus 40 euro besparen… maar die twee kerels die zien we dan pas vanavond als we op de trein stappen en dan krijgen we ook pas ons ticket. We nemen dus een risico door ons geld al daar te laten, maar nog geen ticket in handen te hebben.

We gaan verder informeren over de invoertaksen die we eventueel moeten betalen op onze speeltuigen. We willen weten over hoeveel geld het gaat, want hebben de indruk dat de papiermolen voor de vrijstelling véél te traag gaat, dus als het maar over 20 euro gaat, is het beter dat gewoon te betalen, dan te rekenen op de trage en omslachtige papiermolen. Het exacte bedrag kunnen ze ons niet geven, maar we hebben na ons gesprek toch het gevoel dat de taks best gaat meevallen, blijven hopen dat we dit plan kunnen doorzetten dus!

Na al dat geregel zijn we blij als we tegen lunchpauze op school aankomen. We informeren de secretaris van onze reisplannen en vragen aan hem om dit en enkele van onze vragen (zoals: wanneer wordt er begonnen met de opruim en aanleg van het speelterrein, …) door te spelen aan de directie die weer nergens te vinden is. Benieuwd wat er van komt!
We babbelen met de kinderen en leggen hen uit dat we twee weken niet op school gaan zijn, maar daarna zeker terug zijn om nog veel spelletjes te spelen.

We maken onze koffer eindelijk, hoog tijd :) , en ruimen onze kamer een beetje op zodat we toch niet in een puinhoop terug aankomen. Rond 12 u ’s nachts brengt Dixon ons naar de trein, het blijft spannend afwachten of ons onderhandelplan gelukt is en die kerels niet gewoon met ons geld lopen zijn, zonder ons een ticket te bezorgen …


… Wordt vervolgd :)

Hanne en Mathijs !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten