Basketten, stoepkrijt en verven!

Hoihoi!

Hier weer een verslagje van onze week! Het was best een rustige week, met veel aanpassing aan de nieuwe schooluren, maar ondertussen toch nog toffe spelen en sporten en knutselen! 

Veel leesplezier!

Maandag 23/05 = sportdag!

We hebben van het thuisfront een heel deel nieuwe ballen gekregen, basketballen en volleyballen, dus vandaag testen we de nieuwe basketballen uit!  De voormiddag is echter extreem rustig, blijkbaar wordt het lesschema dit trimester toch iets beter opgevolgd dan in het vorige, zodat op momenten iedereen zijn of haar eigen bal heeft! (en we zaten te spelen met de 6 basketballen waar wij voor gezorgd hadden).  Doordat het zo lekker rustig is kunnen we ook meer tijd steken in de rolstoelers, wat zij ook zeker konden appreciëren!  



Fier poseren met de nieuwe basketballen!



Tijdens de middag maken we wat reclame voor onze basketbal, met veel volk in de namiddag als resultaat (waardoor de 6 basketballen weer wat weinig lijken :)).  We delen de kinderen op, de groten en de kleintjes apart, voor de oefeningen.  We doen zelf ook redelijk wat mee, wat ze leuk vinden (en wat wij best vermoeiend vinden)!  Op het laatste nemen we nog een groepsfoto, en maken we een heel kort filmpje van iedereen samen, wat een lawaai! :)



Een leuke bende!



Als avondeten proberen we een nieuw pizzadeeg-recept uit, en het resultaat mocht er zeker wezen!  1 pizza Hawaii en 1 pizza met kip en champignons.  Het heeft ons allemaal goed gesmaakt!

Dinsdag 24/05

’s Morgens vroeg is het best fris als we opstaan (lees: nog altijd wel een goei 20°C) en op school aangekomen zien we maar weinig kindjes, dus we halen stoepkrijt dat ons ook uit België bereikt heeft!  We deden een poging om 1 grote tekening te maken, maar dat bleek niet zo vanzelfsprekend.  De kindjes tekenen nogal vaak elkaar na, omdat ze gewoon vaak niets anders weten om te tekenen buiten hun hut, of de bus naar Lusaka… hun wereld is gewoon zo klein…

samen 1 tekening maken bleek niet zo eenvoudig... maar ze zijn zo blij als ze
iets mogen tekenen dat de hele school dan voor een tijdje ziet staan :).

vele leuke kleurtjes!

Na het tekenen, en een groot stuk van het wandelpad gekleurd te hebben, kwamen twee van de houseparents af: ja, kunt ge da seffes ook afschrobben, want jah, nu is dat pad zo vuil…???  Op dat moment heb ik ze maar een preek gegeven dat ze blij zouden moeten zijn dat hun kinderen zich ten minste een beetje creatief kunnen bezighouden in plaats van alleen maar langs de kant te zitten niksen, en dat het dus geen vuil is, en dat het vanzelf weggaat na een tijdje als je er een paar keer over loopt…  Zo’n verschil in denken over dat soort dingen toch, blijft soms echt wennen!

Het klimrek is ook uitgegraven en dat komt nu bij de rest van de speeltuigen te staan.  Wel een leuk idee, maar hoelang het nu weer gaat duren, dat is maar de vraag!

We hebben vandaag Lenon ook op school zien aankomen.  Hij is de jongen die we ook weer in Kabanda waren tegen gekomen.  Hij moest toen nog wachten op z’n moeder die naar Lusaka was en die het geld zou meebrengen voor zijn schoolgeld te kunnen betalen.  Hij is er dus geraakt!

Verder kwam één van de jongens van onze vaste speelgroep, toen hij aankwam op school met z’n mama, aan met het sjaaltje om zijn nek dat we hem een tijdje geleden hadden gegeven! Wel heel leuk om te zien dat hij het nog had en al onmiddellijk aanhad toen hij aankwam!

Dan hebben we ook nog niet zo goed nieuws gekregen.  Een van de meisjes waar we het ook goed mee konden vinden, Sylvia, die er wel nog heel even was bij het begin van het trimester, is nu van school gestuurd omdat ze zwanger is… Haar gaan we dus waarschijnlijk niet meer terugzien voordat we vertrekken…

In de namiddag blijkt er een misviering te zijn, dus geen kinderen om mee te spelen, dus we rijden vroeger naar huis en genieten van de vrije namiddag!

’s Avonds ligt er ook post voor ons bij tante Lud!  3 brieven, ook al 2 van even geleden, omdat Lud naar België op vakantie was en de postbus niet leeggemaakt werd.  Zo kregen we het familiekrantje van de Putjes, maar de editie van januari, voor de editie die we nu al van mama en papa hebben gekregen! Maar het was toch leuk om dit toch nog te krijgen!

Woensdag 25/05

Basketbal! Ofja, dat was toch ons plan!  Het is vandaag ‘African Freedom Day’, waardoor alle scholen gesloten zijn.  Daardoor zijn er in het stadion een aantal netbalwedstrijden georganiseerd tussen de verschillend e scholen.  Het is dus best druk en er is dus ook geen plaats voor onze basketbaldag, dus die stellen we maar uit naar volgende week.  We beslissen dan maar van vandaag wat te gaan voetballen op ons buitenplein!  Wel jammer, want na de succesvolle maandag hadden we er allebei wel naar uit gekeken om nog eens een dagje goed te basketballen met de kinderen!

Bij het voetballen hebben we niet heel veel kinderen, een 16-tal, omdat veel van onze kinderen ook in het stadion gaan nieuwsgierigen.  We trainen eerst een beetje en spelen dan een matchke. Een rustige voormiddag, maar toch wel leuk!  We zagen vandaag ook dat ons veld al een beetje terug aan het begroeien is met onkruid en struiken.  We moeten dus gaan aandringen op onderhoud, en hen duidelijk maken dat dit nodig is, of dat ze binnen een halfjaar opnieuw een tractor zullen moeten halen (en ze die dan zelf moeten betalen!). 

Na het middageten zien we onze kinderen na hun middageten weer naar het stadion verdwijnen, dus wij volgen hen en kijken wat netbal terwijl we ons wat in de hete zon zetten en wat babbelen met de lading kinderen die ons gevolgd was :). 

We vertrekken wat vroeger dan normaal, en als we halfweg zijn krijgen we telefoon van Lud.  Zij stond blijkbaar aan de school om ons te bezoeken en de speeltuigen te bekijken, maar we hadden haar waarschijnlijk net gemist omdat wij een kort stukje binnendoor fietsen en zij langs de gewone zandweg rijdt, stom!

Donderdag 26/05 = knutseldag: waterverf!

Van de oma van Mathijs hebben we een hele reeks waterverf gekregen, en dat gaan we vandaag dus eens uitproberen met de kinderen!

We installeren ons weer in de eetzaal, bedekken de tafels met een reeks kranten, en verven maar!  In de voormiddag maken 37 kinderen een schilderijtje en in de namiddag 33, dus totaal 70 kinderen, zeker niet slecht voor een knutseldag!  En er zaten ook deze keer weer een paar heel leuke dingen tussen!

 ’s Avonds zijn we best moe maar wel tevreden na een leuke dag!  We eten lekkere pasta, bereiden nog wat nieuwe skoebidoe bandjes voor (de laatste tijd onze vaste vrijetijdsbesteding :)) en normaal gezien zou Hanne vanavond nog eens een ladies night hebben, maar op het laatste moment is deze toch uitgesteld, dus geen rustige avond voor mij vanavond :p :)!

Vrijdag 27/05

De voormiddag was weer extreem rustig.  Er waren maar heel weinig kindjes, allemaal grade 1, en ze waren behoorlijk tam.  Dus maar weinig werk voor ons en toch ook wel een beetje saai.  We hadden de nieuwe springkoorden uitgehaald, met wisselend succes. 

In de namiddag, als iedereen hun lessen gedaan zijn, halen we de parachute nog eens boven en al snel staan er zo’n 36 kinderen rond en proberen ze allemaal een stukje vast te houden!

We laten hen wat wapperen, proberen een bal te laten rondgaan, spelen ‘kat en muis’ (1 kind onder de parachute (muis), 1 erop (kat) die de muis moet vangen) tot iedereen aan de beurt gekomen was, wat ze allemaal geweldig vonden! 

Daarna spelen we nog wat ‘Raak de keizer’ en laten we de kinderen nog wat touwtje springen en babbelen wij ondertussen met wat van de oudere leerlingen.  Het is nog best gezellig, waardoor het al snel half vijf was voordat we richting huis vertrokken.  Heel veel langer kunnen we meestal niet blijven, omdat rond die tijd het avondeten er al aankomt!

’s Avonds bij tante Lud hebben we Belgisch bezoek!  Lydia, een geologe die in Zuid-Afrika woont en in heel Afrika exploratie doet naar koper, kobalt, goud, noem maar op, voor een Canadees bedrijf heeft Lud vanmorgen bij Thorn Tree ontmoet en komt vanavond op het avondeten.  Een heel toffe madam, met straffe verhalen en zo werd het al snel half 12, midden in de nacht voor Kasama-gewoonte :)  We hebben haar contactgegevens ook gekregen.  Zij woont namelijk op zo’n 40km van Kaapstad, dus als wij in Kaapstad zijn en richting het oosten rijden zullen we zeker en vast eens bij haar op bezoek gaan! :)

Weekend!

Het weekend ziet er weer uit zoals er al meerdere zijn geweest: rusten, inkopen doen in de Shoprite (met de fiets deze keer omdat we niet veel nodig hadden :)), de was doen, een telefoontje met het thuisfront, de Champions League finale kijken (niet dat we dat al vaker gedaan hebben :)), wat skoebidoe bandjes voorbereiden voor binnen een paar weken (we hebben er intussen weer 110 voorbereid, meer dan genoeg voor de volgende keer!), visdraad bandjes voorbereiden voor komende donderdag.  We gaan weer armbandjes maken met kleine pareltjes, en daar hebben we nu het begin ook al van voorbereid!

Zondagnamiddag zijn we nog gaan zwemmen in Kasembo, maar voor de rest is het een heel rustig weekend geweest!

Ok, dat was het verslag van de voorbije week weer!

We hebben nog nieuws over onze terugkomst in België!  Dit zal op 12 september zijn! Ergens rond 22.25u zouden we moeten landen in Brussel!  We hebben deze week via het thuisfront onze vlucht kunnen herboeken en het ligt dus vast!  Nu het eindpunt echt vastligt komt het plots ook wel dichtbij!  Maar we gaan nog superhard genieten van de iets meer dan 2 maanden die we nu nog op school hebben, daarna gaan we richting het zuidelijkste punt van dit continent (samen met de zus en 2 vriendinnen van Hanne!), en als we dan terug in Kasama zijn hebben we nog net iets meer dan een week over.  In die week opent de school opnieuw, dus we gaan dan zeker nog naar school gaan, maar dan vooral om afscheid te nemen van iedereen.  We hopen dan dat we iedereen nog gaan gezien hebben voordat we vertrekken richting Lusaka!  We gaan onze kinderen sowieso in juli zeggen dat als ze ons nog willen zien dat ze op tijd moeten komen (ook al hebben ze daar zelf helemaal geen vat op, want het geld voor transport en school moet van elders komen…).   Maar eerst dus nog een hele tijd genieten en ons amuseren!

Tot schrijfs!

Mathijs en Hanne

Project mogelijk gemaakt door steun van 'European Voluntary Service'

http://www.youthinaction.be/

We doneren een trein, raceauto én motorfiets aan de school én de eerste bezoekers kwamen langs!

Hallo allemaal!

Weer een tijdje geleden, we geraken dan ook niet echt in ons gewone ritme. Na onze Malawi reis namen we enkele dagen rust en de was en de plas moest uiteraard gedaan worden J. En dan op de nacht van zondag op maandag kwamen onze eerste bezoekers aan…

Maandag 7/05/11 

Christane en Eddy – de ouders van Mathijs – waren na een vlotte busreis van 12u (jawel) om 4u ’s nachts aangekomen bij ons in Kasama. De eerste dag was ingepland als rustdag maar ze waren uiteindelijk toch vrij vroeg wakker. 

Mathijs ging in de ochtend helpen verhuizen want Tante Lud moest van het ene huis naar het andere en kon wel wat hulp gebruiken. De ouders van Mathijs konden rustig wakker worden om nog wat te bekomen van hun bus-avontuur en vergezelden Mathijs tegen de middag. 

Ik was naar de school gefietst want het was voor de kinderen weer de eerste schooldag na een maand vakantie thuis. Ik was echter heel snel terug want op school waren er nog maar 2 bekende gezichtjes te zien. Het is niet altijd zo eenvoudig voor de kinderen om uit hun dorp weer aan de school te geraken. De wegen zijn hier niet goed, de minibusjes en bussen zitten overvol in het begin van het schooljaar (waardoor Christiane en Eddy ook bijna niet meer op de bus waren geraakt) en ook hun schoolgeld moeten de ouders soms nog snel bij elkaar zien te krijgen. Vandaar dat het wel even duurt alvorens de kinderen op school zijn. Ik heb dan maar gedag gezegd tegen de leerkrachten en ben terug naar huis gefietst.

Tegen de middag verzamelden we bij tante Lud om allemaal nog enkele spulletjes te verhuizen en gezellig samen te eten. 

In de namiddag geven we onze bezoekers een rondleiding op één van de nabij gelegen marktjes, ‘Chicomanino’. Dit geeft hen al een goed beeld van hoe de mensen hier leven, alle marktstandjes dicht bij elkaar, de spullen en etenswaren die te koop zijn. We wandelen ook een heel stuk richting het centrum en keren daarna op ons gemakje terug naar huis. 

Christiane en Eddy konden bij ons in huis logeren, met een gezellige eerste avond als resultaat. We koken hen onmiddellijk nshima met Kip en Kool, het Afrikaanse menu kan hen best smaken. Al is het eten met de handen voor hen nog niet zo vanzelfsprekend! :)

Dinsdag 10/05/11 

Wederom fiets ik ‘s morgens naar school, in de hoop wat meer kindjes te zien. En jawel hoor, een tiental kinderen heeft de weg naar de school gevonden! Het zijn overwegend jongens en dus spelen we met een klein groepje voetbal. Amai, het spelen ben ik duidelijk niet meer gewoon na zo’n lange vakantie! Vermoeiend en heet zo in de zon, maar wel echt heel fijn. 

Mathijs neemt zijn ouders intussen mee naar de rotstekeningen, ‘Mwela Rockpaintings’, die ze bij ons in de buurt kunnen gaan bewonderen. Het zijn best goed bewaarde rotstekeningen van de vroege tot late steentijd.  Het is een mooi gebied om in te wandelen, en een gids toont ons alle panelen.  Die gids bleek echter niet zo geweldig, want toen we vroegen hoe oud de rotstekeningen werkelijk waren beweerde ze dat ze zo’n 1.000 jaar oud waren.  Wist ik even niet dat de steentijd nog maar 1.000 jaar geleden was!? Ook op sommige van onze andere vragen wist ze niet altijd goed wat te zeggen, maar de wandeling zelf was wel leuk!

Tegen de middag spreken we af om gezellig met z’n vieren iets te gaan eten om daarna te voet naar ‘Location Market’ te gaan. Een grote markt waar ze naast de traditionele Chitenges (kleurrijke doeken die de mensen rond zich dragen als kleren of waar ze hun baby mee op de rug dragen) ook heel veel soorten vis verkopen. Veel vis, veel volk, veel vliegen :-), als buitenstaander of nieuwkomer is deze markt zeker en vast de moeite waard en Christiane en Eddy kijken dan ook hun ogen uit.

We sluiten de dag af met een gezellige babbel bij ons thuis.

Woensdag 11/05/11 

Vandaag gaan we allebei niet naar school, we bezoeken de Chisimba watervallen. Margaret (onze gastvrouw) vergezelt ons. We nemen picknick mee en genieten van de mooie dag. Lekker warm - om niet te zeggen heet – en elke keer als we bij deze watervallen komen, blijkt het anders dan de vorige keer. Mathijs en ik hebben de watervallen namelijk enkel in het droogseizoen gezien en nu – na het lange regenseizoen – stroomt er beduidend meer water door.

Een lange wandeling, een lange fotoshoot, lekker picknicken en een frisse duik in het water. Wat wil je nog meer ? :) 

Wij met Margaret

Mama en Papa aan de Chisimba Falls

Donderdag 12/05/11 

Vroeg uit de veren, vandaag gaan we op schoolbezoek! Gisteren kregen we te horen dat onze langverwachte speeltuigen uit Zuid-Afrika eindelijk gaan aankomen op school. Spannend!

We komen aan en stellen Christiane en Eddy aan iedereen voor. Al snel krijgen ook zij een naam-gebaar toegewezen. Er komen van alle kanten kinderen toegestroomd.  We merken dat intussen bijna alle kinderen op school zijn aangekomen!

Om 8u komen de speeltuigen aan, er is echter één probleem, we moeten ze met ijzeren pieken in de grond vastzetten zodat ze niet gestolen kunnen worden. De kinderen trekken er zich niets van aan en van het moment dat we de speeltuigen neerzetten vliegen ze er op af. We kunnen zo zien dat deze speeltuigen nog heel veel gebruikt gaan worden, een schot in de roos! Zelfs de oudere leerlingen kunnen de verleiding niet weerstaan om een kijkje te komen nemen.

De race-auto!

De trein!

De motorfiets met zijspan!

Intussen verdelen wij het werk. Ik ga met Christiane richting centrum om cement en ijzeren haken te kopen terwijl Eddy en Mathijs met de hulp van twee missionarissen in wording - die de komende tijd ook bij ons op school wat komen helpen – gaten graven op de juiste plaats. Tegen de middag is alles klaar maar de leerkracht die ons moet zeggen waar we nog stenen en zand vinden om onze cement goed stevig te maken is er niet. We spelen voor de middag dan nog wat klassieke spelen zoals zakdoekleggen en tussenstaandertje. Eddy en Christiane doen mee en moeten heel wat af lopen, ah ja, de kinderen vinden het geweldig om hun zakdoek net achter één van die nieuwe blanken te leggen en dan maar lopen en lachen :). 

We eten ons een boterham en na de middag halen we de parachute uit. Zo’n groot kleurrijk zeil hadden de kinderen nog nooit gezien en al snel hebben we te veel kinderen verzameld :). Iedereen wringt zich er tussen om toch maar de parachute te kunnen vasthouden. Op en neer wapperen, onder de parachute door kruipen, een iglo maken, de bal in de lucht gooien of laten rond gaan … Ze vinden het allemaal geweldig!

En lawaai en plezier dat ze hebben! Echt leuk, ook dit is een schot in de roos en aan deze parachute gaan we nog veel plezier beleven! 

Tegen 15u komt Mr. Mwale aan, hij trommelt wat oudere jongens op en de kruiwagens zand, stenen en water (want intussen komt er weer even geen water uit de kraan, dus moet die verder weg uit een put worden gehaald) worden aangevoerd en de jongens maken volop cement. Ze helpen echt heel goed en op een uur zitten alle pinnen in de grond. Er worden nog takken gehaald en over de speeltuigen gelegd, zodat de kinderen er in het weekend niet op kunnen en de cement goed hard kan worden. Echt wel super dat we dat vandaag allemaal hebben klaar gekregen! 

Omdat Christiane en ik toch niet kunnen helpen met al het cement gedoe, leren we de kinderen nog kat en muis spelen met de parachute. De muis onder de parachute, de kat er op en vangen maar terwijl de andere kinderen golven maken… de kinderen vinden het echt super! 

Het was een leuke maar heel vermoeiende dag, blij als we terug zijn en in de zetel nog wat kunnen napraten over de dag. Maar we zijn superblij dat de speeltuigen eindelijk op school zijn aangekomen en dat de kinderen er zo enthousiast op reageerden!

Vrijdag 13/05/11 

Weer vroeg uit de veren, voor uitslapen is er geen tijd. We zijn helemaal klaar om een weekendje te gaan uitrusten aan het Tanganyika meer. De taxi brengt ons – met veel moeite (slechte weg) – tot aan ons bescheiden verblijfje. Tegen de middag zijn we er en de rest van de dag hebben we niets gepland. Zalig rusten, zonnen, zwemmen… 



Goed kunnen rusten, tegen de avond komt onze ‘gastheer’ de kolenvuurtjes voor ons klaar zetten. Buikjes gevuld en iedereen is moe, het kan dan ook geen kwaad om eens op tijd ons bed in te kruipen :).

Zaterdag 14/05/11 

We slapen een beetje uit, al zaten Eddy en Christiane om 7u al in het water :). Na het ontbijt nemen we een taxi tot aan de bushalte om de bus terug naar Kasama te boeken en wandelen we verder tot aan de vismarkt. Het is er vrij kalm maar er is toch nog heel wat Capenta (typische kleine gedroogde visjes uit het Tanganyika meer) en andere vis te vinden. Nog wat rondwandelen in Mpulungu ‘stad’ en met het bootje terug naar ons verblijf. Onderweg moeten we meer water uitscheppen dan dat we rustig kunnen genieten :), maar we zijn er toch relatief droog geraakt :). 

Op het (toch wel vrij lekke) bootje :)

De namiddag is weer voorbehouden om lekker niets te doen en te genieten van onze omgeving. Een plonske in het meer, een pintje en wat chips enzo, wat wilt een mens nog meer? :)

Zondag 15/05/11 

Het weekendje is omgevlogen en na een frisse ochtendduik is het alweer tijd om te vertrekken, met de bus deze keer. We vertrekken nog redelijk op tijd en onze slechte chauffeur weet gelukkig nog net een botsing te vermijden waardoor we tegen 16u in Kasama aankomen.

We gaan op het avond eten bij tante Lud en daarna beginnen Christiane en Eddy al een beetje hun koffers te pakken.

Maandag 16/05/11 

“Zambia, the real Africa” is een slogan die je hier nog al eens tegenkomt. Dus hoog tijd om onze bezoekers ook even het echte Afrika te laten zien. Ze hebben wel al wat marktjes gezien maar Kasama is nog steeds een ‘stad’, niets vergeleken met de echte dorpen in ‘the middle of nowhere’. 

We gaan met tante Lud op dagbezoek in Kabanda, het geboorte dorp van Dixon. Voor ons is het een fijn weerzien met Winston en de rest van de familie waar we in december enkele dagen bij verbleven zijn. Onze bezoekers krijgen er een rondleiding in de verschillende hutten en Chisanga (nichtje van Dixon) maakt voor ons een traditioneel (luxe) gerecht klaar. Nshima met Cassave bladeren, bonen en een Village Chicken. Nog uitgebreider dan het eten wat de mensen in het dorp normaal eten want een kip staat hier enkel op de menu als er feest is. Op andere dagen wordt er enkel Nshima met groenten gegeten.

Christiane en Eddy krijgen weer veel informatie en indrukken te verwerken, maar ze zijn het er zeker en vast over eens dat je dit moet gezien hebben als je naar Afrika komt. 

Mama en Papa voor de keuken :)

Een leuke dag! De buitenlucht, het hobbelen in de auto en de vele indrukken hebben ervoor gezorgd dat we toch zo snel mogelijk weer allemaal ons bedje opzoeken. De koffers zijn intussen weer gepakt, want de vakantie van Christiane en Eddy zit er al weer op.

Dinsdag 17/05/11 

Als laatste dag beginnen we bij de rijstmolen van Dixon. We waren al eens in de molen gaan kijken maar toen was Dixon net weg. Ditmaal krijgen we een vakkundige uitleg van alle machines, werkmethodes, …

Na het blitsbezoek aan de molen brengen we nog een bezoekje aan de school. We zien dat onze speeltuigen nu goed en stevig in de grond staan en de kinderen er nog niet op hebben gespeeld. We halen de takken er af en in een mum van tijd zitten ze vol kinderen :). Verder halen we nog even het springtouw uit, altijd een succes maar na een uurtje zijn er geen kinderen meer te zien.  De lesuren zijn weer aangepast… of worden beter opgevolgd :-D… De meeste kinderen hebben les tot de middag dus dan maar terug huiswaarts. 

Een snelle hap, even opfrissen, koffers in de taxi, wachten op de bus… en dan een plaats veroveren. Dat is hier toch altijd een gedoe met die bus richting Lusaka!  De bus vertrekt in Mpulungu en je kan daar zelfs een uur op voorhand nog opstappen, terwijl je in Kasama je plaats twee dagen op voorhand kan vastleggen. Restultaat: de busmaatschappij weet niet hoeveel mensen er in Kasama afstappen en of er dus wel plaats gaat zijn voor alle mensen die hun ticket in Kasama al gekocht hebben. Een warboel, typisch Afrikaans :-D mafin, na heel wat gegrommel en gepalaver lukt het ons toch om twee goede plaatsen voor Eddy en Christiane te vinden, wat best wel belangrijk is voor een busrit van 12u. 

Afscheid nemen en daar gaan ze dan, onze eerste bezoekers… Het was echt fijn om hen nog eens terug te zien! We hebben er een drukke week samen opzitten, omdat we hen zoveel mogelijk wilden laten zien, maar ze hebben er zeker wel van genoten! Nu is het wachten tot juli voor de volgende bezoekers! :-)

Wij houden het bij een rustige avond en bereiden ons voor op een nieuwe volledige schooldag! We gaan wat tijd nodig hebben om terug in ons ritme te komen, maar kijken er naar uit om de kinderen op school weer te gaan entertainen!

Woensdag 18/05/11

We verwachten in de voormiddag niet al te veel volk, maar verrassend genoeg hebben er vandaag toch weer heel wat kinderen vroeger gedaan met school. We spelen wat Chinese voetbal en andere klassieke spelen in de voormiddag. Verder ‘babbelen’ we ook heel wat, ze hebben verhalen bij van thuis en vragen ons al waar die twee andere “Mzungu’s” zijn gebleven :).  Eddy had hen ook iets proberen aan te leren: met je handen van je benen gekruist naar je neus en oor gaan, terug naar de benen en dan omwisselen van hand die naar oor of neus gaat.  En ze vroegen dan zelfs al: waar is die grote blanke meneer die zo gek deed :)

We dichten nog de gaten onder de speeltuigen en zorgen ervoor dat alles goed stabiel staat, tevreden van onze investering zijn we alleszins! 

De namiddag vliegt voorbij, er wordt wat gevoetbald, wat flestrekken gespeeld en wederom veel gebabbeld.

Een leuke, gezellige dag! We maken ons ’s avonds op voor een nieuwe knutseldag. De voorbije week hebben we samen met Christiane en Eddy hard gewerkt om 98 skoebidoe sleutelhangers voor te bereiden, benieuwd of we het de kinderen gaan kunnen aanleren!

Donderdag 19/05/11 

Knutseldag met deze week op het programma: sleutelhangers maken met skoebidoe draad (met dank aan het thuisfront voor de vele kleurrijke draden!)

De voormiddag verloopt vrij rustig, er zijn niet zoveel kinderen en het aanleren lukt veel beter dan verwacht. Er zijn zelfs redelijk wat kindjes van de 1^ste graad die het klaarspelen een heel mooie sleutelhanger te maken! Velen hebben ook niet genoeg geduld of concentratie maar ze zijn toch allemaal in de weer en maken veel reclame want … 

Richard (grade 1) vol concentratie. Hij deed het echt supergoed, we stonden er echt bij te kijken! Heel op het gemakje en het was een mooi eindresultaat!

… in de namiddag volgt er een kleine stormloop :). Heel veel oudere jongens en meisjes komen vragen voor skoebidoe draad. We hangen er ook een draadje garen aan, omdat de meeste kinderen geen sleutels hebben en al gauw worden onze ‘sleutelhangers’ in de nek gedragen als een ketting :)  tof!

Stephen (ook grade 1) deed het ook goed, en zo fier dat hij was! :)

Als onze 98 voorbeelden op zijn is het voor ons ook tijd om naar huis te gaan. Zo goed als alle kinderen hebben er ééntje kunnen maken en we hebben nog genoeg draad om dit nog eens over te doen, we kunnen dus alvast beginnen voor te bereiden :). 

Het was heel fijn, ging verrassend goed en is super populair…zeker de moeite om nog eens te doen dus!

’s Avonds bij tante Lud zijn er 2 jarig. Dixon en Patrick verjaren namelijk op de zelfde dag. Patrick’s verjaardagsfeest wordt zaterdag gehouden, dan komen alle jongens van zijn klas spelen en wij zijn – uiteraard – ingeschakeld als animatoren :).

Vrijdag 20/05/11 

De rustige voormiddag op school, leek ons ideaal om nieuwe dingen te introduceren zonder een stormloop en chaos te creëren. Vanuit België werd er voor de kinderen nog een ‘dartsbord’ mee gebracht. Niet met pijltjes uiteraard, dat zou een beetje gevaarlijk zijn, maar met balletjes die aan het bord blijven kleven met behulp van krik-krak.

Van het moment dat we ons kleurrijke bord uithalen, hebben we ieders aandacht en worden de speeltuigen  zelfs even verlaten :-). In de voormiddag leren we een klein groepje kinderen hoe het spel werkt. 

Wij vonden na een tijdje het spel best saai worden en waren niet van plan het in de namiddag uit te halen, maar uiteraard ging het verhaal van het nieuwe spel snel rond én stonden ook de andere kinderen klaar om het uit te testen. De hele namiddag ging voorbij aan het ‘darts’ spelen. De oudere jongens lieten er zelfs hun volleybal voor liggen! We noteerden de hoogste scoren en creëerden al snel een leuke competitie voor de eer.

Grappig om de kinderen en stoere jongens te zien opgaan in het competitie spelletje, al vonden Mathijs en ik het na een half uur toch weer saai worden :-).

Een leuke rustige dag, de kinderen hebben weer iets nieuws gedaan en wij komen stilaan in ons school ritme. Volgende week hopen we er weer met een goed gevuld programma te staan!

Zaterdag 21/05/11 

De voormiddag is gevuld met de wekelijkse inkopen al maken we een extra uitstap deze keer. Mathijs zijn haren zijn namelijk echt wel lang geworden en aangezien mijn knipkunsten toch niet zo geweldig zijn, gaan we langs bij de plaatselijke ‘Barber Jack’. Hij gaat tewerk met een tondeuse en jawel het resultaat mag er wezen. Lekker kort en fris, zo kan hij er weer een tijdje tegen! 

VOOR - Barber Jack aan het werk! :)

NA - een fris kopke :)

Rond de middag gaan we dan naar tante Lud voor Patrick zijn verjaardagsfeestje. 12 jongens in totaal, wat een bende!

We hebben een goede voetbal meegebracht en het eerste uur vliegt dan ook om met een leuke voetbalmatch. Daarna is het tijd voor een lekker stukje cake en pakjes opendoen! 

We spelen nog wat Chinese voetbal, raak de keizer en volleybal en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan. Het was leuk maar we zijn toch blij als de hele bende weer naar huis is en de weekendrust terugkeert!

Rustige avond!

Ook voor morgen, Zondag, hebben we niets speciaals gepland. We gaan zeker een goed schema proberen op te stellen voor de komende week en al beginnen aan onze skoebidoe-voorbereidingen zodat we over enkele weken niet alles tegelijk moeten doen!

Voila,

Dat was het weer voor deze keer,

Tot volgende week maar weer ;) 

Heel veel groetjes

Hanne en Mathijs

Project mogelijk gemaakt door steun van 'European Voluntary Service'

http://www.youthinaction.be/

Malawi is geweldig!!!

Malawi is geweldig !

Hey allemaal,

Het is al een tijdje geleden dat we nog van ons hebben laten horen, maar jawel, we zijn veilig en wel terug thuis in Kasama geraakt en hebben een fantastische reis achter de rug!

We gaan proberen de hoofdpunten in dit verslagje weer te geven maar willen alvast zeker vermelden dat Malawi een absolute aanrader is! Het heeft voor ieder wat wils. Je kan er gaan wandelen in de bergen, genieten van de uitzichten op de plateaus of lekke lui aan één van de mooie stranden van ‘Lake Malawi’ gaan liggen. Verder is het ook ideaal om met een eigen auto te doen, aangezien alle hoofdwegen mooi zijn aangelegd. Wij hebben ons met het openbaarvervoer - lees: minibusjes en ‘matola’s’ (in de open laadbakken van trucks met veel te veel volk en bagage achterin) – verplaatst.

Zo legenden we namelijk 5.115 km af en zaten we 99 uren op de bus. Het ging wel want de afstanden in Malawi zijn redelijk klein (in Afrikaanse normen). Maar je wordt het toch beu om steeds te wachten tot het busje vol zit, overal te stoppen en steeds opgepropt te zitten.

Al was het zeker ook een ervaring om te reizen zoals de lokale mensen zich daar ook altijd moeten verplaatsen. We hebben dus heel wat afstand afgelegd maar zijn zeker niet vergeten te genieten van de plaatsen die we bezocht hebben!

Onze reis begon eigenlijk in Lilongwe (hoofdstad van Malawi) al hadden we er toen al 1.625 km en twee volledige busdagen opzitten.

In Lilongwe zelf valt niet veel te zien, voor de meesten is het gewoon een transit-stad, maar aangezien wij er toch een rustdag hadden ingebouwd zijn we gaan kijken naar het ‘Lilongwe Wildlife Centre’. Hier komen van over de hele wereld dieren terecht die gered zijn uit gevangenschap. Ze worden, indien mogelijk, terug voorbereid op vrijlating in één van de wildparken van Malawi. Toch begint het al een beetje op een zoo te lijken aangezien er intussen al heel wat dieren zitten die wegens hun verwondingen of wegens te lange gevangenschap nooit meer kunnen worden vrijgelaten.

Het grote verschil met een zoo is dan weer dat de dieren niet ten toongesteld worden, ze hebben een vrij groot gebied om zich in uit te leven. We kregen een interessante rondleiding en het is gewoon leuk dat er zo’n groot stuk beschermd groen is in het midden van de hoofdstad.

Verder zijn we in Lilongwe nog naar de ‘Tabacco auction floors’ geweest. Dat was echt indrukwekkend! Per voormiddag worden er in deze hallen 10.000 zakken tabaksbladen van max 120 kg verkocht. Het was gigantisch en best indrukwekkend om te zien. We kregen een zeer goede uitleg van één van de medewerkers en stonden allebei een beetje met onze mond vol tanden. Malawi is de grootste exporteur van tabaksbladen in de Zuid-Afrikaanse landen en zo’n 60 procent van het bruto binnenlands product van Malawi wordt beheerst door de tabak.

We konden voorts ook volgen hoe de koop er aan toe ging. Één man zegt de prijs van een zak tabak en de kopers kunnen dan hoger of lager bieden en met tekens wordt er dan aangegeven wie de zak gekocht heeft. Maar dat gebeurt allemaal zo snel… een apart wereldje en zeer interessant om eens gezien te hebben!

Na lilongwe zetten we onze reis verder richting het zuiden waar we stoppen in Dedza. Het is een klein dorpje waar eigenlijk niet veel te zien valt, maar het is bekend voor de vele rotstekeningen die er gevonden zijn. We bezoeken er de ‘Mphunzi’-rotstekeningen. De omgeving is heel mooi om te wandelen en ons openbaar vervoer heen was zeker de moeite. Met een minibusje geraakten we enkel op een 30min van de rotstekeningen, de rest hebben we vervolgens gedaan met de fietstaxi, iets typisch in Malawi :).

We voelden ons net ‘Vlaanderen Vakantieland’-reporters :-D, of terug kindjes op een paardje op de kermis :-D. Echt wel grappig. Verder vonden we de rotstekeningen best teleurstellend. Ze waren vaak niet goed bewaard, of zo oud dat ze heel abstract waren en je er dus als niet-kenner niet veel in ziet… maar het was een leuke wandeling!

Na Dedza was Mulanje onze volgende grote stop. Op de heenweg konden we in het minibusje reeds genieten van alle theevelden die zich in de omgeving van Mulanje uitstrekken. Gigantische oppervlaktes alleen maar theevelden, heel mooi en rustgevend.

In Mulanje was het uiteraard onze bedoeling om de berg ‘Mount Mulanje’ te beklimmen. Alles is er super goed geregeld voor rugzaktoeristen en nadat we een gids en een porter (jawel, iemand die jouw valies naar boven draagt – met valies de berg in trekken is echt wel te vermoeiend!) hadden aangeduid gekregen waren we er helemaal klaar voor! Na 4 uur wandelen bereikten we onze hut op zo’n 2.100 meter hoogte. Het ‘Skyline’ pad dat we hadden gekozen was echt wel stijl maar het gaf ook bijzonder mooie uitzichten!

Eens boven is het echt wel genieten van de rust en het uitzicht! We komen bovendien nog twee groepjes Belgen tegen. De eerste twee zijn in België met de jeep vertrokken en rijden tot Zuid-Afrika en hebben al heel wat interessante verhalen te vertellen (geïnteresseerden kunnen terecht op hun blog: tot-hier-en-verder.blogspot.com). De tweede groep waren mensen die studenten sponsorden in Malawi en nu een rondreis deden om al hun studenten te bezoeken. Een gezellige avond onder Belgen, echt tof!

 

 

Ontwaken met zo’n uitzicht echt tof! Aangezien ons reisschema wat vol zit, is het voor ons alweer tijd om naar beneden te wandelen, hier komen we zeker nog terug!

Op de terugweg plonsen we nog in een natuurlijk zwembad dat ontstaan is onder een waterval. Echt zwemmen kunnen we het helaas niet echt noemen, het water is zo koud dat we er maar enkele seconden in kunnen blijven.

Vanuit Mulanje reizen we door naar Zomba.  Het Zomba plateau is heel goed bereikbaar, je kan er met de auto helemaal bovenop rijden. We hebben geluk een lift heen en terug te krijgen want anders heb je – indien geen eigen vervoer – een dure taxirit aan je been. Op het plateau kan je vervolgens genieten van verschillende mooie uitzichten. We hebben niet héél veel tijd maar kunnen toch enkele geweldige uitzichten mee nemen. We kunnen kijken tot aan Mount Mulanje… waaw, betoverende uitzichten van hierboven, amai!

We overnachten vervolgens op het plateau in een hutje waar we voor de tweede keer deze reis op een houtvuur ons potje koken, midden in de natuur, echt wel zalig!

 

Een korte stop in één van de betere wildparken van Malawi. Het ‘Liwonde National Park’. We doen er een korte Kano-safari, iets wat we nog nooit gedaan hadden. Vele nijlpaarden, wat aapjes en vele verschillende vogels. Interessant en zo rustig, een leuke ervaring.

Als we aankomen in Cape Maclear zijn we zo blij… de weg er naartoe blijkt namelijk niet zo vanzelfsprekend als je geen eigen vervoer hebt, maar we zijn er geraakt! Na al het wandelen zijn we op het rustpunt van de reis gekomen. Lekker niks doen en relaxen aan het meer van Malawi.

Mooie zonsondergang, relax sfeertje, lekker fris water… genieten!

Op ons verblijf komen we nog in contact met een Nederlander – Gerrit - die half verhuisd is naar Cape Maclear en er zich bezig houdt met verschillende projectjes voor het dorp. Zo laat hij twee keer per week op groot scherm een film zien voor de kinderen van het dorp. Als de kindjes tv zien is het vaak enkel geweld of sex dat ze te zien krijgen, hij probeert nu de grote disneyfilms allemaal te laten zien. Aangezien de kinderen niet veel Engels spreken, maakt hij steeds eerst een filmpje van een lokale jongen die het verhaal van de film volledig vertaalt in het Chichewa, zodat de kinderen de film kunnen volgen. Hij laat ook vaak eenvoudige cartoons zien en de kinderen vinden het geweldig! Toen wij gingen kijken zaten er zeker een 100tal kinderen en nog eens een 50tal groteren of ouders geboeid te kijken. Verder is hij al bezig met zijn volgende project en dat wordt een speeltuin in het dorp. Gerrit heeft verder een wijnhandel en de opbrengst van de verkochte wijn gaat ook naar het project. Echt wel een leuk initiatief. Het project noemt ‘Tipezananso’ en meer info vinden jullie normaal op www.tipezananso.nl.

 

Voor de volgende relax-dagen trekken we naar Nkhata Bay. Met Pasen aan het strand liggen, meer moet dat toch niet zijn? Ook hier kan je je zonder moeite in of langs het water leggen, en genieten van het niks doen. Nkhata bay is populairder geworden dan Cape Maclear, vooral omdat het bekend staat voor zijn feestjes en blijkbaar ook voor het verkrijgen van wiet :-D. We waren niet echt in de feeststemming… we gingen dus meer op zoek naar de rustige plekjes, die er zeker nog steeds wel te vinden zijn!

De reis is voorbij gevlogen en we komen al aan bij onze laatste bestemming: Livingstonia, een klein stadje in de aanloop van het Nyika plateau. In het stadje zelf blijkt niet veel te zien, het is een beetje een teleurstelling al kan je er wel heel op het gemak rondwandelen en hangt er een aparte sfeer. Maar ons verblijf in Livingstonia maakt alles goed! We zijn er verbleven in ‘Lukwe Eco Camp’ een verblijf dat gerund wordt door … jawel, een Belg! Als we uit onze hut kwamen keken wij uit op één van de uitlopers van het Nyika plateau met in de verte het Lake Malawi als achtergrond, ECHT wel zalig. Ook hier hadden we gerust nog enkele dagen langer kunnen genieten van de rust, het uizicht en het uitzonderlijk goede eten! Zoals de naam van het verblijf doet vermoeden, worden alle groenten maar ook de thee en de koffie,… zelf gekweekt, de tuin is als een labyrint…echt wel sjiek!

 

Spijtig genoeg is het alweer tijd om terug naar Zambia te vertrekken. We hebben super hard genoten van onze vakantie maar kijken er toch ook al naar uit om de kindjes van de school terug te zien!

We zijn in Lusaka nog Mathijs zijn ouders van het vliegtuig gaan afhalen. Zij zitten momenteel in Livingstone en komen ons volgende week vergezellen in Kasama. Het was leuk hen terug te zien en ze hadden meer bagage bij voor ons en voor de kindjes op de school dan voor zichzelf :).

De komende week hebben we een beetje rust ingepland. En we gaan eens snuffelen tussen al het nieuwe spelmateriaal zodat we de kinderen volgende week op school weer kunnen verrassen met nieuwe spelen en activiteiten.

Zo, dat was het alweer, onze poging om in het kort onze vakantie weer te geven :). We zijn helemaal klaar voor het nieuwe schoolsemester en willen nu al iedereen bedanken voor het leuke spelmateriaal en andere leuke verrassingen! Het gaat zeker goed van pas komen!

Veel groetjes!

Hanne en Mathijs

Project mogelijk gemaakt door steun van 'European Voluntary Service'

http://www.youthinaction.be/