Bijna 1 maand in Kasama!

HoiHoi! Hier zijn we weer met een verslagje van onze voorbije week (het kan ook iets meer zijn :-)) We schrijven gewoon weer dag per dag, zodat het wat makkelijker is om te volgen!

Woensdag 20 oktober ’10

Als we op school aankomen zit er al één scoutskerel op ons te wachten. We halen een bal, de truitjes en de basketringen en trekken met een bende kinderen naar het speelterrein. Een terrein afbakenen, ploegen maken en we zijn vertrokken. Mathijs speelt met één ploeg mee, de scoutsjongen met de andere. We proberen ze te leren hoe je tactisch het spel speelt zodat ze niet allemaal als ‘duiveltjes’ achter de bal hollen en zodat het niet al te rugby-achtig wordt J. Bij Mathijs zijn ploegje lukt het na een tijdje aardig (bij de andere ploeg iets minder omdat de scoutsjongen zelf blijkbaar niet zo tactisch is ingesteld en graag wil winnen J).

Ze leren dat ze geen te verre passen moeten geven maar dat ze moeten vrij lopen en goed moeten kijken naar hun teamgenoten zodat ze rechtstreeks in de armen moeten proberen te passen. De voormiddag vliegt voorbij en de kinderen hebben veel bij geleerd! De twee – er is er nog één komen mee doen – scoutskerels gaan naar de markt en hen zien we niet meer terug vandaag. Namiddag opnieuw ‘korfbal’. We laten ze doen en het is al snel weer een halve rugby match J. Dus we onderbreken met wat trainingsoefeningen die ze dan in de match zouden kunnen gebruiken. Hoe geef ik een goede pas? Hoe loop ik vrij? Interessant. We laten hen het laatste half uurtje nog wat ravotten en sluiten de dag vervolgens af.  Een goede, intensieve, leerrijke sportdag voor ons en de kinderen!

Donderdag 21 oktober ’10

Speldag! We bakken ons ’s morgens een eitje voor op de boterham, dat gaat smaken deze middag! Op naar de school waar we zowaar weer met een hele fiets aankomen J. We hebben alle spelletjes gespeeld die ze tot nu toe kennen en hen een naam gegeven en op een affiche op de deur van ons materiaal kotje gehangen J. Spelletjes:

 - dikke Berta  = sheep come home (zo noemen de scouts het);  Zakdoekleggen = sneaky dropping; tussenstaandertje = In Between; Lucky Luke; Chinese voetbal = Chinese soccer;  123 piano = 123 Freeze; 2 is genoeg 3 is teveel = 2 is good, 3 is too much; Point the nose (blinddoek spelletje dat de scouts hebben geïntroduceerd) …

- De sporten moeten we nog opschrijven maar voorlopig is het : 10-ball (sport/spel), Baseball en ‘korfbal’.  Volgende week gaan we netbal doen, een net is er al en met de twee basketbalpalen kunnen we het normaal redelijk goed ophangen J.

Al heel wat spelletjes dus de dag gaat weer vlot om! We zullen voor volgende week onze creativiteit kunnen gebruiken om nog andere soorten spelletjes aan te leren!

Vrijdag 22 oktober ’10

Mathijs zijn fiets rammelt langs alle kanten maar we komen goed aan op school, straks eens laten vastdraaien (alweer J). In het begin hebben we maar een heel klein groepje maar we spelen even een andere versie van telefoontje en al snel is er volk genoeg om estafetten te doen! Ze snappen het principe als maar beter en staan snel in een rijtje achter elkaar. De groepen blijven zo min of meer gelijk dus dat valt ook goed mee. De bal tussen de knieën, de bal doorgeven onder boven, hinkelen, de spin, ze gaan geweldig uit de bol als hun ploeg een ‘opdracht’ wint! We leren twee nieuwe dingen, namelijk paard en ruiter en kruiwagen, echt geweldig! Volgende week eens kijken of we geen plastieken bekers vinden en wat water-opdrachten ertussen kunnen steken! Tijdens de middag ontstaat er een nieuw spel… kop de bal in Mathijs zijn handen J. Als er maar een bal bij komt kijken, dan zijn ze helemaal mee J. We spelen nog wat kleine spelletjes en voor we het beseffen is het 16u. We kregen ook te horen dat we mogelijk dinsdag toch aan onze lessen gebarentaal kunnen beginnen, hopelijk! Dan kunnen we wat uitgebreidere spelletjes doen zoals bijvoorbeeld Cluedo J. Zou leuk zijn! Op naar een verlengd weekend want Zondag is het hier INDEPENDENCE DAY en maandag is het dus vrijaf. Tijd genoeg om hopelijk onze gebarentaal zelf wat bij te scholen en ons goed voorbereiden op de volgende spelweek!

’s Avonds nog wat bijkletsen met Margaret (onze gastvrouw) want we zijn altijd maar weg J, volgende week gaan we eens bij haar blijven eten. We krijgen alvast een klein woordenboekje Bemba. Dus studeerwerk genoeg na onze gebarentaal!

We kregen van thuis ook te horen dat de St.-Albertusschool in Zwartberg komende donderdag hun actie zullen doen om ons te steunen! Voordat we vertrokken zijn we daar op school voor alle kinderen ons project gaan voorstellen, omdat zij dus dit jaar hun actie voor het goede doel aan ons project willen wijden, waar we uiteraard heel erg blij mee waren! En komende donderdag is het dan zover: Zumba voor Zambia! We zijn heel benieuwd hoe het zal gaan, en hopelijk kunnen we in één van de volgende verslagen ook wat foto’s van hun actie posten! Zumba er op los daar!

Zaterdag 23 oktober ’10

Aangezien ons strand-weekend niet door gaat is het een luie zaterdag J. Maar toch zijn we al om 8u bij tante Lud voor een lift richting centrum. We hebben de tijd dus zet ik me bij de kapper (Mathijs komt mee en studeert ondertussen wat gebarentaal en leest ondertussen een boek).  

We hebben geluk want het duurt maar 1uur! Maar het is wel pijnlijk, amai! Die trekken nogal aan uw haar, ik ben er zeker een tiental kwijt! Maar het resultaat mag er zijn. Hoe lang het gaat blijven weet ik niet maar ja, dat hebben we dan ook uitgeprobeerd he!

’s Middags eten we zowaar frieten – of iets wat er op lijkt… T is ok, maar toch niet zoals bij ons J. Een luie TV en lees-namiddag.

Zondag 24 oktober ’10 – INDEPENDENCE DAY

De onafhankelijkheid van Zambia wordt niet echt spectaculair gevierd of herdacht in Kasama. Het centrum ligt er eerder verlaten bij. We gaan in de voormiddag kijken naar de intussen ‘bevriende’ scouts die spelletjes spelen en zingen in het ‘Presidents park’. We komen er aan en alles valt uiteraard stil om ons aan iedereen voor te stellen. Ze lachen en dansen heel veel en vinden het geweldig als we moeten mee dansen en (bemba!) zingen J. Mafin, we doen maar wat mee en dan zijn ze tevreden J. Ze spelen vlaggenroof, een spel dat ze van ons leerden en dan spelen zij nog twee heel vreemde spelletjes…bij een soort ‘waarheid, durven of doen maar dan alleen waarheid’ zien ze hun kans schoon om Mathijs uit te horen. Vraag 1 uiteraard: ‘kan/mag je met een Zambiaanse trouwen’, typisch! Maar ze houden het nog beschaafd ten opzichte van wat ze aan elkaar durven vragen! (Niet voor publicatie !) 

Het was leuk om eens te zien maar we weten toch niet zeker of ze ook echt veel spelen zoals wij dat kennen. Ze hadden ook vooral oudere leden. De rode sjaaltjes die ze aanhebben hebben ze hier laten maken, dus we gaan informeren naar de prijs en misschien voor onze YOMO op de school ook sjaaljtes voorzien, zou tof zijn en het geeft toch meer groepsgevoel.

Terug naar huis voor een rustige lees-namiddag! ’s Avonds naar de rotsen gewandeld om de zonsondergang te zien maar er was niet veel zon te zien :s… dan maar teruggewandeld in het donker (6u is het donker).

Maandag 25 oktober ’10

Vrije dag! Naar aanleiding van Independence day hebben we een extra dagje vrij. Niets speciaals gepland.. Namiddag naar ‘NELLAS’ het ‘Café’ van de buurt J. Er is een tennisplein langs en we spelen een uurtje tennis met Stella en Patrick, waarna we nog eens tot aan de rotsen wandelen om dit keer een degelijke zonsondergang te zien J.

’s Avonds nog heel snel op BVN de hoofdpunten van het TV1journaal opgevangen , nog altijd gezever in de Belgische politiek en verder niets speciaals dus we missen precies nog niet al te veel ;).

Dinsdag 25 oktober ’10

Vandaag boterhammetjes met zelfgemaakte (door tante Lud uiteraard J) chocopasta ! We leren de kinderen deze week Netbal. Amai J, het duurt weer voor ze de regels kennen, maar ze spelen het graag!  We blijven erop hameren dat iedereen moet kunnen mee spelen… en we proberen hen slim te leren spelen. Het ging al redelijk goed vandaag, wellicht gaat het donderdag nog vlotter!

We blijven vandaag bij onze gastvrouw Margret eten en gaan dus niet langs Lud. Het eten zou er zijn tegen 19u. Dus rustig doucheke … mijn haren proberen te wassen (ze gaan max één week gevlochten blijven denk ik maar het was fijn om eens te proberen).

Plots het nieuws dat het eten een beetje later gaat zijn… geen probleem!  Maar Tegen half 9 waren we toch stilaan uitgehongerd (of hadden we al te veel koekjes gegeten ?! ) Het Was lekker! Nshima (uiteraard) met lekkere kip en een heel lekker sausje (tomaat, paprika, ajuin en lekkere spicy curry kruiden!) Goed gegeten! Achteraf nog patatjes uit de oven en kleine bonen. Maar ik had best al genoeg gegeten. Nog wat gezellig nagepraat met Margaret over haar reizen naar Denemarken in het verleden (ze was getrouwd met een Deen) en over de verschillen tussen Europa en Afrika of België en Zambia.

We waren begonnen aan de film windkracht 10 aangezien we zo lang moesten wachten op het eten dus na het eten nog even doorgekeken maar toch maar gestopt in het midden want de wekker gaat weer vroeg af morgen!

Woensdag 26 oktober ’10

We hadden een stuk of 6 nieuwe spelletjes voorzien voor vandaag maar wanneer we aan de school aankomen belanden we eerst bij de ‘head teacher’. We vragen hen namelijk om de speeltuigen die ze gesponsord hebben gekregen op te ruimen en verf te voorzien. Want de speeltuigen staan er nog maar 3 maanden (werden gesponsord door een Nederlandse organisatie) en de helft is al stuk! We hebben even duidelijk gemaakt dat we niets investeren in de school tot ze laten zien dat ze hun vorige investeringen in orde kunnen en willen houden. Ze moeten zelf ook moeite doen! Dan gaan we in Januari kijken hoe het speelterrein buiten er uit ziet en met hun samen zitten. Ze willen er een looppiste rond aanleggen en het veld goed afbakenen… Dus misschien kunnen we hen hier wel mee verder helpen als ze met een degelijk plan komen, afwachten dus. Op independence day hadden we in het park ook heel mooie speeltuigen zien staan. Veel betere kwaliteit dan de schommel die nu op de school staat. Dus dat zou ook een mooie investering zijn… maar die speeltuigen komen helemaal uit Zuid-Afrika, dus we moeten ons eerst nog wat bevragen. We kijken dus voorlopig nog wat uit alvorens ons geld te investeren, zodat het zeker goed besteed gaat zijn. Kleiner spelmateriaal schaffen we uiteraard al aan als we het nodig hebben.

Door de vergadering hebben we heel wat speeltijd verloren maar we kunnen in de voormiddag toch twee nieuwe spelletjes aanleren. ‘dirigentje’ en ‘sleutelbeen’, fijn! Ze snappen het wel maar zijn in hun spel toch snel afgeleid…. Maar het was fijn. De andere nieuwe spelen houden we voor een andere keer.  Tijdens de middag hebben we ook ons eerste half uur sign language gehad. Het was tof om nog eens op de schoolbanken te zitten! En onze ‘leerkracht’ deed het ook goed. We zijn nu begonnen met een 30-tal gebaren die we veel nodig hebben, het alfabet en het tellen nog eens overlopen, en maandag staat de volgende les op de planning!
We herhalen in de namiddag de klassiekers die het altijd goed doen zoals zakdoekleggen en tussenstaandertje en slagen er weer in enkele grotere kerels mee te krijgen. Als wij naar huis gaan beginnen ze zelf op eigen initiatief ‘Lucky Luke’ te spelen. Tof om ze zo bezig te zien! We moeten in onze kerstvakantie de spelletjes misschien trachten uit te schrijven en tekenen, zodat als we hier vertrekken ze de spelletjes nog kunnen nalezen en zelf kunnen spelen.

Leuke dag gehad en nog een veel betere afsluiting! Kampvuur bij Lud samen met de Duitse familie! Gezellig! Lekkere pizza en daarna worstjes en marchmallows in het vuur! Gezellig wat zitten, babbelen en gitaar spelen! De Duitsers hebben gitaren bij en we proberen wat ‘algemeen bekende liedjes ‘ te zingen en spelen, tof!

Donderdag 27 oktober ’10

 Een leuke netbal-sportdag! De regels zijn duidelijk, op het einde snappen ze zelfs dat ze de bal soms beter buiten kunnen laten gaan, dan toch te springen en er dan half langs te vangen J, het concept van lijnen op een terrein waren in het begin niet zo duidelijk J. Eens de regels gekend zijn, beginnen uiteraard ook de discussies J, maar het is tof! In de namiddag zijn er veel grote kerels en dus laten we hen wat netbal oefenen en spelen we met de kleintjes nog wat kringspelen. Veel volk aan boord dus, super!

De avond houden we rustig na een lange en vermoeiende dag! Morgen nog ’n dagje spelen en dan zit de week er alweer op! (en zijn wij al een maand hier!)

Dat was het voor nu! Veel leesplezier!

Heel veel groetjes en tot snel!

Hanne & Mathijs

Kasama, week 3!

Hey iedereen!

Hier volgt een verslagje van onze voorbije week!

Het vorige verslag is er vorige zondag (10okt) in de voormiddag opgezet, dus we beginnen ons nieuw verslag vanaf zondagnamiddag.  Lud had een deel mensen uitgenodigd voor een gezellige en rustige namiddag, met wat hapjes, een tas thee of een pintje en gewoon gezellig wat babbelen.  De gastenlijst: Judith, een echte Zambiaanse (eigenares van het huis van het Peace Corps, bij Lud schuin achter), Margaret (onze gastvrouw).  Vervolgens kwamen Reinar en Mioshi en familie erbij zitten. Zij wonen allebei op het domein van Lud.  Even later arriveerden ook Marco en Stephie en hun 3 kinderen en 2 leraressen. Marco en Stephie zijn Duitse missionarissen die in Zambia actief zijn, en ze hebben nu 2 Duitse meisjes als nanny/lerares om de kinderen les te geven en weer deftig Duits te leren spreken, want zij zullen volgend jaar terug gaan naar Duitsland, en ze willen dat hun kinderen zo snel mogelijk goed meekunnen op school.  Allemaal samen goed voor een gezellige namiddag, waar we geen foto’s van hebben omdat we de hele tijd bezig geweest zijn J (onder andere ook met een mini-schattenjacht via de gps van Mioshi (een soort geo-caching).  ’s Avonds nog wat eten (als er nog plaats voor was na alle koekjes, chocoladebrownies, soezen, …) en dan terug richting Margaret. Daar kregen we weer te maken met een best wel grote spin (waarschijnlijk de moeder ofzo van de kleine die we een dag of twee eerder al eens hadden laten kennismaken met de onderkant van m’n schoen J), maar toen dat probleem ook verholpen was waren we toe aan een beetje veel slaap!

Maandagmorgen opnieuw schooldag! We zouden met Mulenga (de tuin/klu(n)sjesman van Lud) een binnenweg nemen naar de school, dus wij vol goede moed op onze niet zo goede fietsen achter hem aan. Voornamelijk zandweggetjes, met hier en daar redelijk wat stenen (zeker op de steilere stukken), en afslag links hier, rechts daar, alles lijkt op elkaar, dus we gaan het voorlopig maar op onze bekende weg houden om te vermijden dat we hopeloos verdwalen en dat onze fietsen helemaal de geest geven.  Maar we waren dus uiteindelijk wel goed op school geraakt! Daar eerst begonnen met wat zakdoekleggen om wat meer volk op de been te krijgen, en dan begonnen met het uitleggen van estafette: met de bal tussen de kniën, spinlopen, hinkelen een bepaalde afstand afleggen, de bal onder-boven doorgeven.

Allemaal heel eenvoudige dingen, maar voordat de kinderen doorhadden dat ze op ’n lijn moesten blijven staan, en in dezelfde volgorde omdat we anders niet konden zien wie er gewonnen had waren we toch weer een eind verder. We kregen gelukkig wat hulp met onze gebarentaal van Mary, een leerkracht van de school, al had zij het ook niet gemakkelijk om alles deftig uitgelegd te krijgen.  De middagpauze kwam zeer gelegen al zeg ik het zelf, dus na een uurtje opladen konden we er weer tegenaan.  We begonnen met Chinese voetbal, en er kwam behoorlijk wat volk bij, en ze vonden het zo tof dat we zijn blijven spelen van 14u tot ongeveer 15.30, aan één stuk. De rest van het estafetten hebben we dan maar voor een andere keer gehouden.  Na de school nog boodschappen gaan doen en kopies gaan maken van onze documenten, zodat we niet altijd ons paspoort moeten meesleuren.  Dan weer verder gefietst naar Margaret thuis, best wel moe toen we daar aankwamen! Ons even versterkt met wat cornflakes, een goei slok cola, en een koude douche (wat ondertussen wel begint te wennen), ondertussen de rekeningen in orde gemaakt en het dagboek bijgeschreven. Het avondeten bij Lud bestond uit pasta terwijl we zowaar naar het zeven-uur journaal van de vrt keken. Nog een ecologisch bewustzijn-spel gespeeld met Stella en Patrick, en aan de affiches gewerkt die we op school gaan ophangen om ’n beetje reclame te maken voor onze jeugdbeweging. Tegen 21.30u terug naar huis (best laat hier), en bed in!

Dinsdag 12 oktober, baseball dag! Onderweg weer wat kettingproblemen met de fiets, maar we raken weer goed op school. Daar dachten we even wat uit te rusten, maar de kinderen hebben al door wanneer we ongeveer op school zijn, dus we worden al snel ontdekt. We nemen onze knuppels, tennisballen en plastic flessen die we vullen met zand en we trekken naar het ‘buitenveld’ voor een partijtje honkbal (lichtjes aangepast weliswaar!). Mary is ook weer van de partij om ons wat bij te staan, en voor we het goed doorhadden was het al 12 uur en tijd voor de middagpauze.

De voormiddag was echt omgevlogen, de kinderen vonden het fijn, het uitleggen ging vlot en ik sloeg zowaar een homerun J! Tegen 12.20 verhuizen we naar het binnenplein voor nog een beetje ‘2 is genoeg, 3 is teveel’.  Namiddag opnieuw honkbal met een 30tal kinderen, van alle leeftijden, opnieuw vliegt de namiddag om. Honkbal is dus zeker voor herhaling vatbaar!

’s Avonds zou Hanne dan naar de ‘ladies-night’ gaan bij Stephie, samen met tante Lud en nog een aantal dames. Maar de stroom stak er een stokje voor, de totale blackout noodzaakte hen om toch thuis te blijven (en dan had ik ’t huis toch niet voor mij alleen J). Maar dan hadden we weer wel tijd om met tante Lud wat te ‘roddelen’ over iedereen in Kasama, altijd handig om wat achtergrondinformatie te krijgen over de mensen hier! Hanne en ik spelen nog ’n nieuw gezelschapsspel: ‘Sushi Bar’, leuk spel, niet te moeilijk, dus dat spelen we ook zeker nog eens met Stella en Patrick!

Woensdagmorgen, na onze ochtendrituelen richting Lud, een lunch met eierkoek klaargemaakt, en richting de school, best wel veel spierpijn t.o.v. de voorbije dagen, maar we raken er toch weer! De kinderen wachten ons al op aan de school, we gaan vandaag nog eens een poging tot estafetten doen.

Het lijkt ons best om op maandag en woensdag hetzelfde spelprogramma te houden en op dinsdag en donderdag hetzelfde sportprogramma, omdat het meestal nogal lang duurt voor we alles uitgelegd krijgen en voor de kinderen helemaal mee zijn J.

In het begin is er maar een kleine groep kinderen, dus starten we met ‘vliegen vangen’ en een klein voetbal matchke.  Er komen dan toch wat meer kinderen opdraven, dus schakelen we toch over op onze geplande estafette. Het groepen maken en lijnen vormen gaat zoals gewoonlijk moeilijk, maar het spelen op zich gaat goed! ’s Middags laten we onze eierkoeklunch smaken (en of het gesmaakt heeft! J) en rusten we nog wat uit.  Om iets voor 14u worden we weer door een heel deel ongeduldige ogen aangekeken en begeven we ons terug naar het speelveld voor estafette, deel 2! Ongeveer 35 kinderen spelen mee, wat het best wel druk maakt als je ze telkens terug in een rij moet zetten en zien dat ze in dezelfde volgorde blijven staan en moeten tellen met hoeveel ze zijn (want er komen er de hele tijd nieuwe bij en dan gaan er weer weg om iets te drinken ofzo), maar de namiddag was fijn en vloog best snel om en er waren ook best wel veel toeschouwers. Na het laatste estafette-deel (bal boven-onder doorgeven) springen we terug de fiets op, richting verfrissende douche (met veel water voor de verandering J) en daarna naar Lud voor een lekker avondmaal (quiche van verse spinazie en tonijn) en nog een gezellige babbel (en de kinderen profiteerden ervan en zeiden stiekem niks zodat ze een half uur later in hun bed gestopt werden.  Terug thuis opnieuw een grote spin op de muur waar we dan ook op gespoten hebben, maar dat beest viel net achter onze kleren, dus wie weet komen we die nog eens tegen als we van t-shirt wisselen J

Donderdag 14 oktober, baseball op school!

Maar eerst: fietsketting in twee! Juist ja, we waren ongeveer halfweg en de ketting van mijn fiets was in 2 (weeral :s).  Gelukkig was tante Lud in de buurt om ons weer maar eens te depanneren.  Fiets achter in de pick-up, en met z’n twee naar Tazara om de fiets te laten maken en om dan ineens op zoek te gaan naar kleine pareltjes voor een activiteit voor de kinderen.  [Hanne reed wel al door naar de school om al te beginnen spelen met de kinderen.  Veilig op school aangekomen, eerst de posters opgehangen die we gemaakt hadden. 

Dan bij de onder-directeur gaan zagen voor een kot waar we al ons materiaal kunnen inleggen en dat dan ook liefst op slot doen en vervolgens op zoek naar onze ‘honken’.  Die waren verdwenen in het hok waar we ze hadden achtergelaten.  Hier gevraagd… daar gevraagd… opnieuw hier gevraagd… Bleek dat er maar 1 iemand was die wist waar onze spullen lagen en die de sleutel had, en die man was dus nergens te vinden. Iedereen hielp wel zoeken, maar wel op het Afrikaanse tempo zodat het nog een half uur duurde voordat de honken terecht waren.]

[In Tazara naar de winkel waar we de fietsen hadden gekocht, daar gezegd dat ze ons een nieuwe ketting moesten geven. Wilden ze natuurlijk niet doen, maar ze dan uiteindelijk toch zover gekregen dat ze een nieuwe gingen kopen, dan de fietsenmaker (als je ’t zo kan noemen toch) gezocht die de ketting dan erop gelegd heeft en nog een paar andere dingen vastgedraaid die ook al veel lawaai maakten. Daarna wou die man nog iets drinken op onze kosten, mooi niet, bij de aankoop heeft hij ons een maand garantie gegeven op zijn werk, maar het begrip garantie is hem dan toch nog niet helemaal duidelijk. Fiets terug in de pick-up en met Lud richting de school.]

Net toen Hanne de honken gevonden had kwamen wij toe, en vermits onze mentor op bezoek was hebben we samen honkbal gespeeld met haar erbij. 

Er deden redelijk wat kinderen mee, de regels kennen ze al redelijk van de vorige keer, maar het gevolg is dat dan ook het competitiegevoel wat begint mee te spelen en dat sommige kinderen daardoor wat aan de kant geschoven omdat ze dan niet zo goed kunnen slaan/vangen.  Dat moeten we er dus nog een beetje uitkrijgen! Voor de lunchpauze ook nog even Dikke Berta gespeeld, tijdens de lunchpauze weer even ’n power-nap gedaan en namiddag opnieuw honkbal. Het was weer leuk en iedereen deed goed mee. De rit naar huis was weer vermoeiend zoals altijd, bij Margaret onze zwemspullen opgepakt en bij Lud in het zwembad gesprongen. Daarna opnieuw een dinner by candlelight, terug bij Margaret opnieuw de noodzakelijke spin aangepakt met spray, waskom en de killer-croq, en dan snel ons bed ingekropen.

Vrijdag 15 oktober,

We geraken niet goed in gang, vrij laat uit bed … op naar de school. De hitte werkt verlammend op mij (Hanne) dus ik zet me even in de schaduw vandaag. In de voormiddag heel weinig kinderen! Dus halen we maar een bal uit, dat maakt altijd indruk, J, uiteindelijk toch zo’n 12 kindjes. We spelen enkele spelletjes die ze al kennen waaronder ook ‘dikke Berta’, omdat ze dat beginnen te snappen, begint het er ook ruw aan toe te gaan. Dus we leggen zo goed mogelijk uit dat ze bij dit spel absoluut geen school uniform mogen dragen (eigenlijk mogen ze dat nooit als we spelen…). Tijdens de middag spreekt een leerkracht ons aan dat we meer moeten ‘mengen’ met de leerkrachten… maar ze hebben geen eetruimte voor de leerkrachten want die gaan allemaal thuis eten… vreemd, hoe moeten we dan mengen? Zo sociaal is het toch ook niet om bij één leerkracht thuis te gaan eten dan ?! We wachten nog even af en blijven voorlopig op onze huidige stekje onze boterhammetjes op eten!

In de namiddag leren we hen een nieuw spel aan: 123 piano. Vermoeiend om uit te leggen en moeilijker omdat je uiteraard niet kan roepen maar met je vingers hoog in de lucht moet tellen…maar het was fijn! Terug op weg naar huis en mooi in het midden van de rit… KRAK! Mijn ketting deze keer J. Dus maar weer naar de takeldienst tante Lud gebeld. We wandelen tot aan de rijstmolen waar Dixon werkt, en hij brengt ons terug thuis. Morgen maar weer gaan zien voor een andere ketting…hopelijk toch wel de laatste keer!

Avond eten: Chicken pie, typisch voor hier toch wel en zelfgemaakt heel lekker (uit de winkeltjes vaak niet te eten J )

Zaterdag 16 oktober ’10

’s Morgens maar weer op kettingjacht J. De kerel van de winkel niet daar… dus na heel veel gezever en onderhandelen maar zelf een ketting gekocht en laten opleggen. Miserie miserie toch ‘winkels’ en ‘verkopers’ hier! Mja, hopelijk is het de laatste keer J.

Vervolgens terug naar het centrum waar we gaan kijken naar de start van de ‘run for health’ georganiseerd door de rotary-club van Kasama als sensibiliseringsactie voor een gezond lichaam en als ‘fundraising’ voor enkele kleinere projecten. We praten met de voorzitter en een belangrijke afgevaardigde van de club en ze zijn alleszins al heel enthousiast over ons project.

We wisselen contactgegevens uit en hopelijk kunnen we op een voor hen minder drukke dag J nog eens samen zitten. Verder naar de winkel voor een klein cadeautje voor het Duitse meisje ‘Terza’. We gaan in de namiddag naar ‘Kasembo Farm’  - een Guesthouse maar ook zwembad – voor haar verjaardag samen met de Duitse familie waar zij voor ‘werkt’.  Een stuk chocolade en smarties, daar zal ze wel blij mee zijn :d.

Dan worden we door Lud opgepikt. We halen nog de ramen op voor het huisje van Alice.

(Alice is een doof meisje dat gesteund wordt vanuit België en met dat geld heeft tante Lud voor haar en haar kindje een huisje laten bouwen. Het is een tweewoonst geworden zodat er naast Alice een alleenstaande vrouw ofzo kan komen wonen, die haar dan kan helpen en ’n oogje in het zeil kan houden. Het ziet er al mooi uit maar er staan dus nog geen ramen in en de elektriciteit en watervoorziening moeten nog afgewerkt worden.

Ramen in de auto en Mathijs met de pas gemaakte fiets richting thuis.

In de namiddag gingen we dus naar Kasembo Farm, echt zalig! Een soort ‘openluchtzwembadje’. Maar echt fijn! De Duitse familie kwam ook en ze hadden een lekkere chocolade cake bij! Gezellige zwem-namiddag!

’s Avonds doodmoe en morgen hebben we aan Margaret (onze gastvrouw) beloofd te gaan kijken naar de mis van 7u!!! man man, gaat pijn doen!

Zondag 17 oktober ’10

Ai ai, uit bed komen was moeilijk! Maar het is gelukt en met wat doorsjeezen zijn we net op tijd in de mis. We zijn aan de late kant dus zitten op een mini bankje. Wij thuis maar klagen over de kwaliteit van de kerkstoelen, maar hier is maar één bank in de hele kerk – die trouwens zwart ziet van het volk, haha :d – met een leuning.

Verder is de mis hetzelfde als bij ons met als verschil dat ze een uur langer duurt! Bijna twee uur mis, het koor zong dan achteraf bekeken niet zo geweldig (al wiegelden ze wel de hele tijd mee op het ritme van de muziek en hadden ze een eigen versie van het Nederlands volkslied J), maar we waren er toch geweest. We zullen nog eens ergens een andere mis bijwonen die wat meer ‘bewogen’ is en waar we zelf misschien ook het ritme voelen opkomen J.  In de namiddag bij Lud 3 tenten opgezet, om te kijken of ze nog in orde zijn voor het komende weekend, want we zouden gaan kamperen op Mushembe Beach, een strand aan het Tanganyika meer dat eigendom is van Luke (een van de Engelsen hier in Kasama, de broer van Claire waar we mee naar de Chisimba falls zijn geweest vorige week zaterdag).  Voor de rest van de dag hebben we eigenlijk niet zo heel veel gedaan. Een poging om de blog online te zetten, maar het internet ging zo traag dat we enkel een paar mailtjes hebben kunnen versturen. ’s Avonds nog een snelle wandeling gemaakt langs het toekomstig huisje van Alice en naar het treinspoor dat niet zo veraf is, maar we waren ’n beetje te laat vertrokken, dus zijn we er vandaag niet geraakt.

Maandagmorgen raakten we op tijd uit bed. Voordat we naar de school rijden stoppen we nog bij de bank om ons rekeningnummer op te halen. We kunnen dan blijkbaar toch onze rekening al beginnen te gebruiken zonder onze ‘temporary permit’ (de bediende had nog eens met de manager gebeld en er was dan blijkbaar toch geen probleem meer).  Opnieuw onderweg naar de school worden we voorbijgestoken door Lud samen met Stella, Patrick en Theresa. De kinderen hebben ‘mid-term holiday’ en komen ’n dagje meespelen.  Vandaag staat er korfbal op het programma. De ringen zijn een tijdje geleden gemaakt met Nederlandse steun, dus wij maken er nu gebruik van.  We halen de truitjes uit, wat weer vele ogen een beetje groter doet kijken, en als de groepen ingedeeld geraakt zijn beginnen we eraan.

De kinderen vinden het fijn, maar ze spelen als duiveltjes op ’n hoop richting de bal. We gaan ze echt nog proberen te leren dat ze wat meer overzicht moeten houden op het spel, en wat tactische dingen leren door een soort training met passen en vooral een beetje deftig uitkijken naar wie waar staat, maar dat is voor later. Iets voor de middag krijgen we ook nog bezoek van 2 jongens van de scouts, die ons misschien op bepaalde dagen gaan komen versterken. Vriendelijke gasten en ze doen direct goed mee! Na de lunch krijgen we weer ‘n 40-tal kinderen bijeen, we delen hen in 3 groepen en spelen verder. Het is wel ’n heel gedoe om de groepen samen te houden, vooral als er van truitjes moet gewisseld worden, want de ouderen proberen dan de plaats van de kleintjes in te pikken, maar het was toch ’n fijne namiddag! Na het spel nog wat nagepraat met de scouts, die ondertussen met 4 waren. Ook nog ’n babbeltje geslaan met Ellen (Peace Corps, pc-lessen). Ze had niet veel werk gehad vandaag tijdens haar lesuren. Er zijn 15 leerkrachten ingeschreven voor de computerlessen, en er was er vandaag welgeteld 1 komen opdagen… zo stom, want het is een ideale kans voor hen om meer vaardigheden te leren op pc, en die laten ze gewoon schieten. Terug bij Margaret nemen we ’n verfrissende (lees: koude) douche en valt de stroom weer uit. Avondeten ten huize Chanda J nog een spelletje met de kinderen, en dan richting bed!

Dinsdag 19 oktober, vroeg op school want we hebben best wel hard doorgereden! (zouden we dan toch aan het warme weer gewend aan het raken zijn? J) Op school wel een half uur wachten tot er een deel kinderen zijn, en begonnen met 123 piano, verder een spel wat de scouts gemaakt hadden (geblindoekt met je vinger op de neus van een getekend gezicht proberen te tikken) en dan een poging tot vlaggenroof. 

Na een tijdje lukte het redelijk goed, dus dat proberen we deze week zeker nog eens. De voormiddag sluiten we af met Chinese voetbal wat iedereen – ook de scoutsmensen – geweldig blijven vinden. Onder de middagpauze weer een babbeltje geslaan met Ellen, blijft toch ’n toffe! Ze had het over een afzetter die zich nog steeds uitgaf als het hoofd van het Rode Kruis, terwijl hij dit helemaal niet meer is en zo geld probeerde af te troggelen van Ellen. Na de lunch een nieuw spel: Lucky Luke, vonden ze ook allemaal leuk en begrepen ze ook snel. Toen wij doorgingen bleven ze nog samen verder spelen, dus das is zeker goed! Terug thuis een douche, avondeten bij Lud, en de blog op internet zetten J

Dat was het weer voor nu! We kregen daarstraks te horen dat onze plannen voor het weekend niet zouden doorgaan, omdat de grootmoeder van 1 van de gezinnen waar we mee zouden gaan last had van vanalles, dus zij zouden dan niet meegaan, wat betekent dat we de prijs van de boot terug maar zouden delen door 4 ipv 12, wat het dus wel behoorlijk veel duurder maakt! Maar we vinden zeker wel iets anders om te doen, maar toch jammer, want we hadden er toch ’n beetje naar uitgekeken!

Shalenipo!

Mathijs & Hanne

Kasama is...

-          Heet

-          Droog

-          Heuvelachtig

-          Stoffig

-          Afval langs de weg

-          Douchen met koud water

-          Met je haar vol shampoo hoopvol naar de douchekop kijken, wachtend op een straaltje water

-          Elke dag fysiek ferm afzien (vooral op de terugweg van school)

-          Hopen dat onze fietsen niet uit elkaar vallen

-          Rode armen van het gehobbel op de weg

-          Noodgedwongen dinner by candlelight

-          Enthousiaste kinderen

-          Verbranden of lange kleren aandoen

-          Reuze spinnen (bijna elke dag)

-          Geel, paars en groen

-          ‘How are you?’

‘KASAMA is’ na drie weken!

Eerste kennismaking met de school!

Dinsdag  5 oktober ’10

Half 8 bij Tante Lud zijn… vroeg :-) maar met de waaier langs ons hebben we stukken beter geslapen! Kinderen op school afzetten en even langs Thorntree voor Nan (Engelse vrouw) en vervolgens op fietsenjacht, nog maar eens :-). We rijden naar Tazara (de buurt van het treinstation waar we vorig jaar na 52 uur aankwamen) en vinden al snel dezelfde fietsen als gisteren voor een betere prijs! (420.000 kw = 70 euro ongeveer). Maar de onderdelen moeten wederom nog in elkaar gezet worden dus we spreken af om later terug te komen ... spannend of het vandaag wel lukt :d. Op naar de bank voor een rekening, het ging vlot want we hadden onze papieren goed in orde, snel gefixt dachten wij (bleek later dat onze rekening toch pas geactiveerd wordt als we onze verblijfsvergunning hebben… ons tijdelijk visum is niet genoeg….maar we kunnen nog een tijdje verder, dus het komt normaal wel goed.)

Na de middag terug richting Tazara voor de fietsen … jah, nog even wachten en daar zijn ze. Twee nieuwe fietsen… hier en daar nog iets los maar dat maken ze al lachend uiteraard :d.

We beginnen te fietsen, op het heetst van de dag (35°?) vals plat omhoog… afzien! En na een kleine kilometer, krak… lap… daar hebt ge ’t al :). Mathijs zijn ketting gewoon in twee. Dus we bellen tante Lud dat ze al mag terugkeren met de auto en wandelen tot aan de fietsenmakers… HAHA, geen probleem, we leggen wel snel een nieuwe op…. Daarna mijn fiets in de koffer gegooid en Mathijs mocht opnieuw beginnen fietsen , ocharme en chapeau! Hij was doodmoe! Snel het zwembad in om goed af te koelen :-).

Een rustige avond…. Morgen voor het eerst naar de school, spannend!

Woensdag 6 oktober’10

Om half 7 op en de fiets op richting de school. Onze school heet dus de ‘Chileshe Chepela Special Secondary School’.  Eens aangekomen worden we van de ene leerkracht naar de andere verwezen en belanden we in een klein ‘lokaaltje’ voor een vergadering. Het leek wel alsof wij sinterklaas gingen zijn en zij voor cadeautjes een lijst moesten maken voordat wij aankwamen :s. Ze begonnen alles op te sommen wat ze al ‘hebben’. (ze hebben recent enkele giften gekregen van een Nederlandse organisatie en hebben hiermee een goal gekocht en nog enkele sportattributen en een plein ‘vlak’ gemaakt zodat ze goed kunnen sporten…) Maar ze willen als maar meer uiteraard en als ze blanken zien….

Het voetbalveld (een veld dat ze met een bulldozer gelijk gemaakt hebben)

Het alfabet in American Sign Language getekend door een van de gasten

(en hangt nu op onze kamer :))

Dus na hun hele opsomming met wat toch nog nodig is… doen wij ons verhaal. We zijn er in de eerste plaats om de kinderen een fijne tijd te bezorgen en dan is het aan ons om te beslissen wat hiervoor echt nog nodig is en hoe we het sponsorgeld (wat we tegen hun nog niet gezegd hebben en voorlopig ook nog niet gaan zeggen) goed kunnen besteden. Hierna kregen we een rondleiding in de school, in alle klassen werden we voorgesteld.

We kregen zelfs al een Naam-gebaar!!! (In  de dovenCultuur krijgt iedereen een eigen gebaar…zodat ze snel weten over wie het gaat :-)). En we kwamen al te weten dat de gebarentaal toch echt wel hard lijkt op the American Sign Language. Dus dat is goed nieuws, onze lessen en info van op ‘t Kids gaan zeker van pas komen! We kunnen ons zelf nu al voorstellen :-) en de traditionele begroeting doen door te vragen ‘Good morning, how are you’ en te antwoorden ‘I Am Fine’. (hier zeggen ze namelijk niet gewoon goede dag maar altijd ‘goede dag, hoe gaat het met u’.)

We maken ook een afspraak om enkele lessen gebarentaal te krijgen en besluiten dan om voor onze eerste dag te stoppen. Onze hoofden zitten vol informatie en het is best alles te laten bezinken en enkele goede spelen uit te kiezen om morgen mee te beginnen! Nog langs enkele winkels en dan huiswaarts. Mijn armen zijn van de voormiddag al goed verbrand  :s. Dus we gaan zeker nog kijken om een lang dun hemd te kopen want die vlakke zon zo op onze huid, is toch niet gezond elke dag. Heel veel zonnecrème hebben we niet bij en het is sowieso beter om te beschermen met lichte kledij aangezien we onze spelletjes op het heetst van de dag zullen gaan spelen.

Tijdens het lekkere avondeten (spinaziepuree met worst) valt plots alle elektriciteit uit :-), best  grappig. Snel wat lampjes zoeken en kaarsen aansteken. Een uurtje later springt alles gelukkig weer aan. Het gaf anders wel een speciaal gezellig sfeertje :-). Ik krijg van tante Lud al een oud hemd om aan te doen voor het geval dat ik niks vind in de winkel morgen.

Snel bed in, want morgen treden we voor het eerst echt in actie met de kinderen! (spelletjes voor de eerste dag zijn: zakdoek leggen, telefoontje, tussenstaandertje…)

Donderdag 7 oktober’10

Op de weg naar de school nog even langs de ‘fietsenmakers’ (houten standjes langs de zandweg ) op zoek naar een degelijk slot en nog snel kijken in de tweedehandswinkel voor een niet te warm hemd. Niet veel gevonden, volgende maand nog eens kijken als er ’n nieuwe bundel kleren binnenkomt. Doordat we tussenstops hadden ingelast geraakten we nog redelijk goed aan de school maar het blijft toch echt heet en vermoeiend om met zo’n weer te fietsen!  Maar het went hopelijk wel!

Eens aangekomen rond 11u gaan we op zoek naar kinderen, dat blijkt geen probleem. Op enkele minuten hebben zo’n 20-tal kinderen zich rond ons verzameld. We zoeken een klein plekje schaduw en beginnen met zakdoek leggen. Ze doen enthousiast mee en het uitleggen lukt nog redelijk goed.

Het volgende spel, telefoontje. Slecht idee :-) Met onze beperkte gebarentaal blijkt dit nog te moeilijk. Ze knijpen langs alle kanten en snappen het niet echt. Dus voorlopig hebben we het aangeleerd met handenklappen en de persoon die in het midden staat hebben we voorlopig nog achterwege gelaten, misschien dat dit er later bij kan komen nadat we een aantal lessen gebarentaal gekregen hebben.

Tussenstaandertje is het volgende spel. We verhuizen naar een groter plein, wel knal in de zon maar zo kunnen alle kinderen die intussen zijn komen aansluiten meedoen en hebben we plaats om te lopen. We spelen tussenstaandertje en krijgen wat hulp van één van de ouderen bij de uitleg. Het loopt echt wel goed. Al snel waren er twee uur voorbij en om 13u nemen we onze lunchpauze (de kinderen krijgen dan nshima met bonen, wij eten onze boterhammen op een rustig plekje op). Om kwart voor twee staan er al een aantal kinderen te bedelen om opnieuw te beginnen. Om 14u starten we met Chinese voetbal en wederom zakdoek leggen en tussenstaandertje, maar iedereen vond het nog allemaal goed en wel :-).

Voor we het weten is het 16u en besluiten we dat het goed geweest is voor vandaag. De eerste dag was geslaagd. We hebben met 25 kinderen kunnen spelen, zo leren ze ons een beetje kennen. Het waren vooral de dove jongere kinderen… maar het zou ideaal zijn als we zo wat reclame kunnen maken naar de andere leeftijden toe.

Zeer moe :) maar voldaan komen we tegen half 5 aan bij tante Lud… Een beetje rust en een beetje zwemmen…. Avondeten en bedje in!

Vrijdag 8 oktober’10

Op tijd op, ontbijt en ons klaarmaken voor de heenrit naar de school. Het blijft toch echt wel heet en vermoeiend fietsen, vooral ’s avonds als alles wat we ’s morgens bergaf hebben kunnen doen ook terug bergop gaat :-s. We hebben vandaag twee flesjes uit de diepvries mee, zodat we hopelijk op de terugweg nog koud water hebben :-). Lange kleren die niet te spannend zijn doet ook echt goed, zo weinig mogelijk verbranden is de boodschap!

We komen tegen 10u aan in de school en al snel hebben we een groepje kinderen rond ons. We spelen dezelfde spelletjes als gisteren en leren er twee nieuwe aan (Twee is genoeg, drie is teveel en dikke Bertha). Hopelijk krijgen we nog wat lessen gebarentaal volgende week want het uitleggen van een nieuw spel neemt nogal wat tijd in beslag. Je ziet ook duidelijk tijdens de spelletjes dat ze niet gewoon zijn om in een kring te gaan staan… en te blijven staan! Dus we moeten regelmatig de kring terug wat bijsturen tijdens het spelen, maar ze zijn echt wel enthousiast!

Een voorbeeld van de slaapzalen

Voor de namiddag hadden we 10-bal gepland. De grotere jongens keken al naar onze bal die we bovenhaalden en we hadden ook shirtjes (die ze op de school pas hadden gekregen) bovengehaald… we nodigden enkele ouderen uit om mee te doen. Het groepen maken was echt een hele klus! Amai! Je ziet dat ze nooit hebben geleerd om hun beurt af te wachten en des te meer om voor alles te vechten! Eens in drie groepen, gaven we aan één groep truitjes. En hopla, alle groepen weer door elkaar want iedereen wou een truitje. Dan is het toch echt moeilijk om orde te scheppen… want roepen heeft uiteraard niet veel zin… Maar uiteindelijk met hulp van de ouderen worden de groepen gemaakt. Vervolgens moet het snel worden uitgelegd, ook dat neemt wat tijd in beslag en tijdens de oefenfase worden er nog heel wat fouten gemaakt maar uiteindelijk snappen ze alle regels en onze groep is uitgebreid tot 45 kinderen!

Echt zalig om ze zo te zien meeleven! En langs de kant zitten er nog eens zo’n 30-tal te kijken, dus we zorgen vast en zeker al voor amusement! Het is super dat de oudere jongens ook meededen! Volgende week gaan we proberen wat structuur te brengen en wat info op te hangen zodat ze goed weten waar en wanneer ze ons kunnen vinden. Misschien moeten we toch ook maar wat basisregels ophangen :) of op zoek gaan naar een vertaler, dat zou het voorlopig heel wat gemakkelijker maken! En dan maar snel gebarentaal onder de knie krijgen!

Vermoeiende dag maar echt tof!

Zaterdag 9 oktober ’10

Zonder iets te plannen, is plots ons weekend volledig volgepland!
Claire, een Engelse vrouw die van hieruit safari’s plant, zou met een heel deel kinderen naar de Chisimba Falls trekken, ongeveer 30 km van Kasama-‘stad’, en ze had ons gevraagd of we zin hadden om mee te gaan, en dan had ze ook nog twee paar extra ogen om al die kinderen in het oog te houden. ’s Morgens om 9u afgezet bij Claire en Shean thuis, uiteindelijk vertrokken om half 12, met 16 kinderen van verschillende gezinnen en 5 ouderen. Totaal dus 21 man en dat allemaal in 1 jeep (waar normaal gezien 13 man in mag, maar we zitten in Afrika! :-)).  Aangekomen en alle kinderen snel omgekleed. Met z’n allen het koude water in! Mathijs zat er ook snel in, Hanne is er in de namiddag toch even in geweest :). Veel waterpret, met z’n allen in een grote kano, van een stenen constructie afspringen of onder een kunstmatige waterval staan.

’s Middags een sandwich met ketchup, worst, tomaat, komkommer. MMMmmmm…! Tussendoor een banaan, appel of appelsien. Met alle waterpret zijn we niet eens meer gaan kijken naar de grootste waterval :), maar die hadden we vorig jaar op onze doorreis toch ook al gezien. Tegen 17 u waren we terug bij Lud. Een fijne vermoeiende dag! Even rust , even ‘bloggen’, en dan koken, spaghetti! Mathijs en ik – maar toch vooral Mathijs – leeft zich helemaal uit en de spaghettisaus is een feit na twee uur! Jaja, t is Afrika he, het vuur is elektrisch en die elektriciteit wil nu net niet altijd goed mee :). Maar het was heel lekker! Alweer een geslaagde dag!

Wij willen ook graag post om aan onze voorlopig nog vrij lege muur te hangen!

Ons adres is het volgende:

Mrs. Chanda (voor Hanne/Mathijs)
Mulenga Hill Village
P.O. Box 410 641
Kasama
Zambia

Geduld is wel nodig, want het kan wel eens een week of drie duren voordat je brief ons bereikt!
Garantie dat de post effectief aankomt is er ook niet echt, dus stuur geen uitzonderlijke formaten/waardevolle dingen/... :)

Hanne haar Belgisch gsm-nummer is ook buiten gebruik.  Je kan wel nog steeds iets sturen op Mathijs z'n nummer: +32 498 23 78 15

Dit was het voor nu!
Groetjes en tot blogs! :)

Mathijs & Hanne