Einde van maand 1, begin van onze 2e maand!

Vrijdag 29 oktober, een maand na ons vertrek!  Deze eerste maand is echt wel snel omgegaan!  Vermits we nu niet bepaald Zambianen zijn moeten we ook zien dat onze papieren in orde zijn.  Dus voordat we naar de school rijden stoppen we eerst bij immigratie om te zien of onze ‘permits’ al aangekomen zijn. Niet dus… We krijgen een verlenging voor 14 dagen en gaan dan na die twee weken nog eens horen hoe het zit.  Maar het komt wel in orde! 

uitzicht waar we elke dag langskomen

Tegen half 11 raken we op school en spelen zakdoekleggen en dirigentje, terwijl Hanne probeert de namen van de kinderen op te schrijven.  Blijkt een moeilijkere klus dan gedacht, want de kinderen van grade 1 tot 4 kennen hun eigen naam niet, of ze spellen ‘m telkens anders of met gekke medeklinkers na elkaar…  Maar nu hebben we dan al ongeveer een idee van hoeveel ‘leden’ we hebben!  Erna spelen we nog wat 123 piano, en halen we onze springtouwen ook uit.  In het begin lukt de hand-oog-voet-coördinatie nog niet zo geweldig, maar er zijn er toch een aantal die snel leren en het gekruist en dubbel draaien wordt al snel populair, vooral bij de groteren dan.  In de namiddag spelen we vlaggenroof.  Met 11 tegen 11, en het gaat best goed.

’s Avonds krijgen we bezoek van Rachel, een Peace Corps madam, maar ’n toffe! Dus ’n toffe babbel gehad over de typische Afrikaanse mentaliteit!

Zaterdagvoormiddag, shoppen! Eerst bij Major Chisha langs (van de Rotary van Kasama) om eens te horen wat ervan was en een afspraak gemaakt dat we volgende week donderdag langs zouden gaan op de vergadering.  Dan stof kopen voor onze sjaaltjes (die we wel pas in januari gaan geven, omdat ze anders verdwijnen als de kinderen ze mee naar huis nemen in december), gaan zien voor een toffe draagtas, en een laatste stop bij de Shoprite voor onze voorraad aan te vullen en nog wat spelmateriaal te kopen.  In de namiddag kregen we ook nog bezoek van Ellen (van het Peace Corps, werkt ook in Chileshe Chepela).  En voor de rest hielden we het rustig! Deze zaterdag heeft Stella Hanne haar haar ook weer in een normale, niet gevlochten staat proberen te krijgen zodat het ook nog eens deftig gewassen kon worden J De vlechtjes waren ook al wel wat los aan het komen, dus het was wel tijd om ze eruit te halen!

Het was dit weekend ook superwarm, en Hanne en ik hadden er precies allebei meer last van dan tot nu toe het geval geweest was (wat hoofdpijn enzo), dus we blijven rustig in de schaduw en drinken genoeg water, en dan voelen we ons alweer wel beter!

Zondagmorgen, 31 oktober, opstaan zegt ze, pannenkoeken, ik zeg: ok laat maar komen! J

Bij lud kregen we verder minder nieuws, een neef van Dixon is gestorven, en vermits Dixon de oudste van de familie is, moet hij alles regelen… Weg rust dus voor hem, en onze plannen moeten we ook opbergen, want er komt familie af van Kabanda voor de begrafenis, en die blijven allemaal bij Lud en Dixon overnachten, eten, drinken, … Wij zouden het eerder puur profiteren noemen (want ze blijven niet gewoon maar 1 dag tot de begrafenis voorbij is, maar eigenlijk zo lang als ze kunnen).  De tenten die we net hadden afgebroken mogen we dus ook weer terug opzetten en Lud kan beginnen koken voor de hele bende… (eten deden ze alsof ze een hele week niks gekregen hadden, en ze gebruikten uiteindelijk maar 1 van de drie tenten waar ze met 5 in gingen liggen om nog de ganse nacht te kunnen kletsen.  Hadden ze dat niet kunnen zeggen toen we die tenten aan het opzetten waren? J)

Maar toch ook nog goed nieuws: Clijsters wint de Masters! En wij hebben de match hier ook kunnen volgen! Best spannend! Het was dus België – Denemarken, en vermits Reinar, de man die hier het kleine huisje huurt, een Deen is, waren wij eens zo blij dat ze gewonnen had! J Het uur is thuis verder ook veranderd hebben we gehoord.  Hier is dat dus niet het geval en terwijl de dagen in België korter en korter worden, mogen wij hier genieten van steeds langer wordende dagen! Niet slecht, al zeg ik het zelf! J

Maandag, het begin van onze 2^e werkmaand hier!  We nemen ’s morgens een taxi richting centrum.  Normaal doen we lekker sportief en nemen de we fiets, maar we hadden deze morgen teveel spullen bij om op de fiets te vervoeren (stof voor sjaaltjes te maken voor onze YOMO, 2 laptops en nog spelmateriaal).  Eerste stop: naaiatelier om de stof af te zetten om de sjaaltjes te laten maken.  We hadden ook gehoopt om Alice te zien (het doof meisje waar Lud en Dixon het huisje voor aan het bouwen zijn; zie foto’s een verslag of twee terug), maar zij was jammer genoeg al terug naar huis vertrokken omdat ze zich niet goed voelde.  De sjaaltjes zouden volgende week maandag klaar zijn, dus hopelijk zien we haar dan (en zijn de sjaaltjes ook effectief in orde!).  Dan verder met de taxi naar de school, materiaal afzetten in ons kot en de laptops in het PC-lokaal bij Ellen afzetten.  Hopelijk houdt zij de laptops een beetje in orde (en blijven ze in het lokaal staan en verdwijnen ze niet naar een of andere leekracht!).  De laptops staan wel nog in het Nederlands, dus we moeten eens bezien of we dat ergens kunnen aanpassen J. 

Computerklasje

Bedankt aan de papa van Dorien Daens voor het actief zoeken en vinden van laptops, dank aan de bedrijven!

Tegen 11.30u kunnen we dan toch in gang schieten met ons spel: estafette!  Een paar bekende opdrachten, en daarna spin lopen met een bekertje water in hun schoot (wat niet zo goed ging) en daarna een bekertje met water op hun hoofd om zo de fles te vullen (wat al een heel stuk beter ging!)

let op de crocs aan hun handen om ze te beschermen tegen het warme zand

In de namiddag spelen we tussenstaandertje, maar dan dat de kinderen bij het kruisen met een bekertje water op elkaar moeten mikken en ze vinden het geweldig!  Het is ook nog altijd best warm, dus de afkoeling doet deugd!

Na ons afsluitingsritueel (dat we echt wel proberen niet te vergeten) maken we nog een groepsfoto.  Maar wat een gedoe om iedereen op z’n plaats te houden!  Daarna nemen we de taxi naar huis.  Zo eens niet moeten fietsen na een vermoeiende dag doet best wel deugd! (maar we gaan er toch maar niet aan gewoon worden!) 

Terug thuis eten we een taske soep, en doen we een siësta, want de kaars was best wel uit.  Daarna gaan we naar Lud voor het avondeten en om te zien dat het kampeervolk toch bijna weg is!

Dinsdagmorgen zijn we vroeg op, want voor de school hadden we nog een stop gepland: de bank!  Voor het eerst geld afhalen van onze rekening, en alles verloopt vlot.  Het geld was al goed aangekomen, dus nu kunnen we er weer even tegen.  We rijden verder naar de school en zijn best wel vroeg daar, dus we krijgen nog even rust, want de kinderen zitten tot 10u in de klas.  We springen eerst even binnen in het fysio-lokaal waar Ellen de fysio verzorgt voor de kinderen.  Ze hebben best nog wel meer materiaal dan we verwacht hadden (ook veel kapotte krukken), maar geen volk om het te gebruiken (enkel Ellen en 1 leerkracht doen hun best, maar geen ‘echte’ fysio). 

Daarna halen we de truitjes en een paar voetballen en trekken we richting het stadion voor een dag voetbal!  Mary komt nog even langs om te zeggen dat het echt wel in orde is dat we hier komen spelen, maar na een tijdje komt de caretaker dan toch moeilijk doen, zo typisch!  Maar we kunnen toch verderspelen.  We starten met een training: leren passen,koppen, inzicht krijgen (beetje toch…), wel tof om te doen!  Daarna spelen we nog een half uurtje een match waarvan het duiveltjes-gehalte nog redelijk meevalt en het wordt 2-2, dus iedereen content!

’s Middags krijgen we opnieuw een les sign language.  Onze leerkracht was precies heel gehaast, dus snel een deel nieuwe ‘signs’ aangeleerd en weg was hij.  Onze lunch verder opgegeten erna, een frisse Sprite gekocht in de Tuck-shop en we konden er weer tegen voor een namiddag voetbal in het stadion!

Na onze afsluiting fietsen we terug naar huis (weer beetje afzien toch), drinken we ons een frisse cola, en nemen we een frisse douche.  Dan naar Lud waar nog steeds drie kampeerders zitten, lekker avondeten, het 7-uur journaal op BVN meepikken, beetje lezen, dagboek inschrijven en terug naar Margaret.

Woensdag 3 november besluiten we ons materiaalkot op te ruimen om eens deftig te zien wat voor materiaal we nu eigenlijk in ons (toch wel veel te kleine) kot hebben liggen.  We proberen de kinderen ondertussen aan het spelen te zetten (met iets eenvoudig zoals zakdoekleggen), maar na een kwartiertje loopt het toch al mis en staan ze allemaal voor onze deur te kijken.  In ons kot vinden we keiveel voetbaltruitjes, en een heleboel zelfgemaakte vestjes en rokjes in allerlei kleuren.  Dat soort dingen moeten we dus al zeker niet meer bijhalen!  Tegen dat alles opgeruimd was, was het al half 12, tijd om te spelen dus!  Maar niet meer echt tijd om nog deftig estafette te spelen.  Dus hebben we het groot springkoord uitgehaald dat we in het weekend gekocht hebben om te testen of ze dat kunnen. Het begin ging wat moeizaam, maar namiddag ’n tijdje ging het wel redelijk.  We leren ze inspringen, uitlopen, de grond raken, ronddraaien, samen springen (al ging dat laatste nog niet geweldig. Vooral het aspect ‘samen’ wou nog wel eens mislopen omdat ze niet naar elkaar kunnen kijken als ze inspringen).  Maar toch niet slecht voor ’n eerste keer!

’s Avonds gaat Hanne naar de ‘ladies-night’ bij de Vedders thuis met Lud en nog een aantal dames, en aan het uur waarop ze terugwaren was te merken dat het gezellig was!

Donderdag was opnieuw voetbaldag!  Met de kinderen richting het stadion, eerst weer een tijdje wat training gegeven en daarna een matchke gespeeld.  Er kwamen verder ook nog twee scoutskerels langs, maar zij wilden ook liever meespelen dan meehelpen, dus niet echt leiderachtig die kerels! Namiddag meer voetbal! Er waren meer grote jongens, wat ook meer gedoe met zich meebrengt (omdat die grote jongens eerder alleen ’n matchke willen spelen, en denken dat ze beter zijn dan de jongere kinderen).  Maar het was toch een leuke dag!  Er was ook redelijk wat bewolking (en zelfs een paar regendruppels, met in de verte de regenvlagen goed zichtbaar!) wat het wel een beetje koeler maakte!

Bij Margaret snel een douche genomen, en dan een taxi richting centrum, want om 18.00u moesten we op de vergadering van de Rotary zijn om onszelf voor te stellen, en uit te leggen wat zo wat onze projecten zijn die we willen verwezenlijken terwijl we hier zijn.  We werden goed ontvangen, ze waren heel vriendelijk en luisterden goed naar wat we te vertellen hadden.  Ze gaven ook direct hun ideeën mee en er komen binnenkort twee mensen kijken naar de school, zodat ze ook een beter idee hebben van wat we allemaal verteld hebben.  Dus een toffe meeting waar we zeker goede contacten aan hebben overgehouden!

Dit is een doek die ophing tijdens de vergadering.  Dit zijn allemaal vlagjes van Rotary-groepen van over de hele wereld waar de Rotary van Kasama al contact mee gehad heeft (hopen dat hier ook een Belgisch vlagje tussen kan komen staan!)

Vrijdagmorgen, 5 november ondertussen, raken we moeilijk uit ons bed, waardoor we ook redelijk laat op school aankomen (10.45u).  We beginnen opnieuw met estafette (opnieuw met het water-effect erbij, succes verzekerd!; met springkoord, bal tussen de knieën, hinkelen, …)

Normaal gezien zouden we ook onze springballen gebruikt hebben, maar bij het openen en proberen op te pompen van die dingen bleek dat ze maar zo’n 45cm groot waren, en dus zelfs voor onze kleinste kinderen nog ’n maat of twee te klein.  Toch best wel teleurstelling en ook jammer voor de kinderen! Maar we gaan ze proberen door de verkopen aan een school die ook een kleuterklas hebben en die er dan waarschijnlijk meer mee gaan kunnen doen.

In de namiddag speel ik nog eens Chinese voetbal, terwijl Hanne zich een beetje in de schaduw zet met een heel deel kinderen rond zich.  Op het einde halen we het groot springkoord nog eens boven en we verschieten ervan hoe goed we de kinderen al ‘opgeleerd’ hebben.  Ze zien het koord nog maar net verschijnen en ze staan al in de rij aan te schuiven.  Dat zien we graag!  We waren pas tegen 17.15u terug thuis, een lange dag, maar we waren dan ook wel vrij laat op school vanmorgen!

Tijdens het weekend is er meestal tijd om te gaan shoppen, en dat is deze zaterdag niet anders!  We vertrekken vroeg genoeg (8u) zodat we een lift kunnen krijgen van Lud naar het Chicomanino Market.  Daar gaan we op zoek naar ‘beads’ (kleine parels om armbandjes van te maken) en we vinden er al redelijk wat in verschillende kleuren.  Dan wandelen we verder richting centrum, waar we nog op zoek gaan naar tekenpapier, kleurtjes, lijm, nog een deel andere beads en als laatste stop de Shoprite om te zorgen dat we genoeg dingen hebben om de innerlijke mens te versterken J

Terug bij Lud maken we een mal voor onze kerst- en gewone kunstwerkjes voor de komende weken, maak ik nog een brief voor de Rotary (om onze projecten nog eens samen te vatten en door te mailen), en kijken we ‘Windkracht 10’!  (en ’s avonds ook FC de Kampioenen J)

Zondagmorgen nemen we wat meer tijd om uit te slapen (tot half 10).  Zoiets kan toch wel deugd doen!  Door de dag maken we nog een aantal mallen voor maskers die we met de kinderen willen proberen te maken en kijken we ‘Bee-Movie’ met de kinderen.  Best nog wel een leuke film voor op een zondagnamiddag!  Maar zoals je al kan merken was het een lazy Sunday (opnieuw J) want heel veel meer hebben we niet gedaan!  Tijdens de week is het drukdrukdruk, dus in het weekend zorgen we dat we genoeg bijrusten! J

Na het rustige weekend, maandagmorgen terug vollebak actie!  ’s Morgens maken we eerst onze lunch nog af (pastasalade, amai dat gaat smaken!) en de fiets op.  Eerst rijden we langs het naaiatelier waar we onze stof voor de sjaaltjes hadden binnengebracht.  De sjaaltjes waren af (en ze zien er goed uit!), en Alice was er ook in tegenstelling tot vorige keer dat we daar waren.  En ze was heel blij met de t-shirts (Danku Lieve Houben) en sokken (met dank aan Reinar J )! 

Alice met haar zoontje

We hebben ook ineens onze gebarentaal kunnen testen, en we konden toch al redelijk wat zeggen, maar we merkten toch ook dat we nog veel te leren hebben!  Maar nog een tijdje en dan gaat het zeker wel weer beter gaan!

Op school aangekomen verzamelen we een heel deel kinderen en zetten we ons in een lokaal om te tekenen!  We vragen de kinderen (of we proberen het ze toch te vragen) om te tekenen waar ze van dromen, of wat ze graag doen.  Probleem is wel dat er in het lokaal wel een aantal banken staan, maar nauwelijks genoeg stoelen (maar een stuk of 5), maar iedereen vindt toch wel ‘n plekje.  Eerst willen ze overschrijven wat wij op bord hadden geschreven als uitleg, maar langzaamaan beginnen ze toch zelf te tekenen.  Al bleek na een tijdje dat ze vooral tekenen wat ze kennen uit hun leefwereld: de bus naar Lusaka, een fiets, een hut, een kookpot, …  Als ze klaar zijn vliegen de papieren een beetje in het rond, dus dat moeten we nog een beetje proberen te verbeteren (misschien ander lokaal zoeken waar we de kinderen iets minder chaotisch kunnen zetten).

’s Middags laten we onze pasta smaken, en dan wachten op onze leraar voor sign language.  Maar hij komt niet opdagen, best wel jammer, want als hij geregeld niet opdaagt gaan we natuurlijk niet echt vooruit.  Dan maar om 14u beginnen spelen: ‘Point the Nose’ met hoofdzakelijk meisjes (want de jongens verdwenen plots allemaal om ergens te gaan voetballen), nog wat zakdoekleggen en na ons afsluitritueel (jaja, we leren het nog J) nog even ‘babbelen’ met de kinderen en om 16u terug de fiets op richting huis!  Er is al twee dagen geen water binnengekomen, dus douchen gebeurt vandaag met een ministraaltje water, maar we raken toch gewassen en geschoren en naar Lud.  Daar eten we wild uit een wildpark.  Af en toe mag er een bepaalde hoeveelheid wild geschoten worden, en daar proeven wij vanavond een stukje van.  Het smaakte wel!

Vandaag, dinsdag, is het basketbaldag op school!  We trekken met een deel kinderen naar het stadion, waar we gelukkig geen last meer hebben van de caretaker (hij zegt zelfs vriendelijk goeiedag, vanop afstand weliswaar J).  We beginnen weer met wat training: botspas, borstpas, dribbelen tussen en rond de kegels, proberen te scoren.  Het dribbelen gaat niet zo goed eigenlijk, de coördinatie en het balgevoel laat het toch weer ’n beetje afweten! Maar het gaat beetje bij beetje wel beter als we het ze met hand en tand uitleggen!  We spelen ook nog ’n matchke (lees: als een bende kiekens zonder kop achter ’n bal aanlopen).  Zo veel hebben ze niet meer onthouden van onze korfbal van een paar weken terug, maar we blijven proberen!  Na de middag beginnen we opnieuw met een herhaling van de training en ’n matchke.  We blijven nog gespaard van de regens die we in de verte duidelijk zien, en we horen de donder ook goed haar best doen, terwijl de zon bij ons toch best hard steekt door de weerspiegeling op de wolken, maar het was ’n leuke dag!

Terug thuis een douche proberen te pakken, maar er is al twee dagen geen nieuw water binnen gekomen (de watermaatschappij Chambeshi Water is ergens een nieuwe buis aan het steken, zeggen ze, dus er komt pas morgen of overmorgen nieuw water binnen).  Maar we raken nog gewassen en vertrekken naar Lud voor het avondeten!

En daarmee zitten we in het hier en nu waar ik dit verslag in zit te typen! Als het internet nu een beetje wil meewerken staat het er straks ook effectief op en kunnen jullie weer een stukje lezen!  Geniet ervan en tot binnenkort met hopelijk een nieuw verslag!

Helemaal afsluiten doen we met een mopje van op onze scheurkalender!

Sherlock Holmes en dokter Watson staan op de camping.  Na een goed maal en een fles wijn duiken ze hun slaapzak in en vallen in slaap.  Een paar uur later wordt Holmes wakker en wekt meteen zijn vriend:

-          Watson, kijk naar boven en zeg me wat je ziet.

-          Ik zie miljoenen sterren.

-          En wat betekent dat voor jou?

-          Dat betekent dat er duizenden melkwegen zijn, zegt Watson.  Mogelijk zelfs miljarden planeten.  Bovendien staat Saturnus bijna in het sterrenbeeld Leeuw.  Daaruit maak ik op dat het bijna kwart over drie is.  En de wolkenloze hemel zeg me dat het morgen een mooie dag wordt.  En voor jou, Holmes?

Sherlock Holmes kijkt zijn vriend aan en zegt:

-          Watson, je bent een oen.  Ze hebben onze tent gestolen! J

Tot snel!
Groetjes!

Mathijs en Hanne