zondag 22 mei 2011

We doneren een trein, raceauto én motorfiets aan de school én de eerste bezoekers kwamen langs!


Hallo allemaal!
Weer een tijdje geleden, we geraken dan ook niet echt in ons gewone ritme. Na onze Malawi reis namen we enkele dagen rust en de was en de plas moest uiteraard gedaan worden J. En dan op de nacht van zondag op maandag kwamen onze eerste bezoekers aan…

Maandag 7/05/11 

Christane en Eddy – de ouders van Mathijs – waren na een vlotte busreis van 12u (jawel) om 4u ’s nachts aangekomen bij ons in Kasama. De eerste dag was ingepland als rustdag maar ze waren uiteindelijk toch vrij vroeg wakker. 

Mathijs ging in de ochtend helpen verhuizen want Tante Lud moest van het ene huis naar het andere en kon wel wat hulp gebruiken. De ouders van Mathijs konden rustig wakker worden om nog wat te bekomen van hun bus-avontuur en vergezelden Mathijs tegen de middag. 

Ik was naar de school gefietst want het was voor de kinderen weer de eerste schooldag na een maand vakantie thuis. Ik was echter heel snel terug want op school waren er nog maar 2 bekende gezichtjes te zien. Het is niet altijd zo eenvoudig voor de kinderen om uit hun dorp weer aan de school te geraken. De wegen zijn hier niet goed, de minibusjes en bussen zitten overvol in het begin van het schooljaar (waardoor Christiane en Eddy ook bijna niet meer op de bus waren geraakt) en ook hun schoolgeld moeten de ouders soms nog snel bij elkaar zien te krijgen. Vandaar dat het wel even duurt alvorens de kinderen op school zijn. Ik heb dan maar gedag gezegd tegen de leerkrachten en ben terug naar huis gefietst.
Tegen de middag verzamelden we bij tante Lud om allemaal nog enkele spulletjes te verhuizen en gezellig samen te eten. 

In de namiddag geven we onze bezoekers een rondleiding op één van de nabij gelegen marktjes, ‘Chicomanino’. Dit geeft hen al een goed beeld van hoe de mensen hier leven, alle marktstandjes dicht bij elkaar, de spullen en etenswaren die te koop zijn. We wandelen ook een heel stuk richting het centrum en keren daarna op ons gemakje terug naar huis. 

Christiane en Eddy konden bij ons in huis logeren, met een gezellige eerste avond als resultaat. We koken hen onmiddellijk nshima met Kip en Kool, het Afrikaanse menu kan hen best smaken. Al is het eten met de handen voor hen nog niet zo vanzelfsprekend! :)



Dinsdag 10/05/11 

Wederom fiets ik ‘s morgens naar school, in de hoop wat meer kindjes te zien. En jawel hoor, een tiental kinderen heeft de weg naar de school gevonden! Het zijn overwegend jongens en dus spelen we met een klein groepje voetbal. Amai, het spelen ben ik duidelijk niet meer gewoon na zo’n lange vakantie! Vermoeiend en heet zo in de zon, maar wel echt heel fijn. 

Mathijs neemt zijn ouders intussen mee naar de rotstekeningen, ‘Mwela Rockpaintings’, die ze bij ons in de buurt kunnen gaan bewonderen. Het zijn best goed bewaarde rotstekeningen van de vroege tot late steentijd.  Het is een mooi gebied om in te wandelen, en een gids toont ons alle panelen.  Die gids bleek echter niet zo geweldig, want toen we vroegen hoe oud de rotstekeningen werkelijk waren beweerde ze dat ze zo’n 1.000 jaar oud waren.  Wist ik even niet dat de steentijd nog maar 1.000 jaar geleden was!? Ook op sommige van onze andere vragen wist ze niet altijd goed wat te zeggen, maar de wandeling zelf was wel leuk!

Tegen de middag spreken we af om gezellig met z’n vieren iets te gaan eten om daarna te voet naar ‘Location Market’ te gaan. Een grote markt waar ze naast de traditionele Chitenges (kleurrijke doeken die de mensen rond zich dragen als kleren of waar ze hun baby mee op de rug dragen) ook heel veel soorten vis verkopen. Veel vis, veel volk, veel vliegen :-), als buitenstaander of nieuwkomer is deze markt zeker en vast de moeite waard en Christiane en Eddy kijken dan ook hun ogen uit.

We sluiten de dag af met een gezellige babbel bij ons thuis.

Woensdag 11/05/11 

Vandaag gaan we allebei niet naar school, we bezoeken de Chisimba watervallen. Margaret (onze gastvrouw) vergezelt ons. We nemen picknick mee en genieten van de mooie dag. Lekker warm - om niet te zeggen heet – en elke keer als we bij deze watervallen komen, blijkt het anders dan de vorige keer. Mathijs en ik hebben de watervallen namelijk enkel in het droogseizoen gezien en nu – na het lange regenseizoen – stroomt er beduidend meer water door.
Een lange wandeling, een lange fotoshoot, lekker picknicken en een frisse duik in het water. Wat wil je nog meer ? :) 


Wij met Margaret

Mama en Papa aan de Chisimba Falls

Donderdag 12/05/11 
Vroeg uit de veren, vandaag gaan we op schoolbezoek! Gisteren kregen we te horen dat onze langverwachte speeltuigen uit Zuid-Afrika eindelijk gaan aankomen op school. Spannend!
We komen aan en stellen Christiane en Eddy aan iedereen voor. Al snel krijgen ook zij een naam-gebaar toegewezen. Er komen van alle kanten kinderen toegestroomd.  We merken dat intussen bijna alle kinderen op school zijn aangekomen!

Om 8u komen de speeltuigen aan, er is echter één probleem, we moeten ze met ijzeren pieken in de grond vastzetten zodat ze niet gestolen kunnen worden. De kinderen trekken er zich niets van aan en van het moment dat we de speeltuigen neerzetten vliegen ze er op af. We kunnen zo zien dat deze speeltuigen nog heel veel gebruikt gaan worden, een schot in de roos! Zelfs de oudere leerlingen kunnen de verleiding niet weerstaan om een kijkje te komen nemen.

De race-auto!
De trein!
De motorfiets met zijspan!
Intussen verdelen wij het werk. Ik ga met Christiane richting centrum om cement en ijzeren haken te kopen terwijl Eddy en Mathijs met de hulp van twee missionarissen in wording - die de komende tijd ook bij ons op school wat komen helpen – gaten graven op de juiste plaats. Tegen de middag is alles klaar maar de leerkracht die ons moet zeggen waar we nog stenen en zand vinden om onze cement goed stevig te maken is er niet. We spelen voor de middag dan nog wat klassieke spelen zoals zakdoekleggen en tussenstaandertje. Eddy en Christiane doen mee en moeten heel wat af lopen, ah ja, de kinderen vinden het geweldig om hun zakdoek net achter één van die nieuwe blanken te leggen en dan maar lopen en lachen :). 

We eten ons een boterham en na de middag halen we de parachute uit. Zo’n groot kleurrijk zeil hadden de kinderen nog nooit gezien en al snel hebben we te veel kinderen verzameld :). Iedereen wringt zich er tussen om toch maar de parachute te kunnen vasthouden. Op en neer wapperen, onder de parachute door kruipen, een iglo maken, de bal in de lucht gooien of laten rond gaan … Ze vinden het allemaal geweldig!
En lawaai en plezier dat ze hebben! Echt leuk, ook dit is een schot in de roos en aan deze parachute gaan we nog veel plezier beleven! 




Tegen 15u komt Mr. Mwale aan, hij trommelt wat oudere jongens op en de kruiwagens zand, stenen en water (want intussen komt er weer even geen water uit de kraan, dus moet die verder weg uit een put worden gehaald) worden aangevoerd en de jongens maken volop cement. Ze helpen echt heel goed en op een uur zitten alle pinnen in de grond. Er worden nog takken gehaald en over de speeltuigen gelegd, zodat de kinderen er in het weekend niet op kunnen en de cement goed hard kan worden. Echt wel super dat we dat vandaag allemaal hebben klaar gekregen! 

Omdat Christiane en ik toch niet kunnen helpen met al het cement gedoe, leren we de kinderen nog kat en muis spelen met de parachute. De muis onder de parachute, de kat er op en vangen maar terwijl de andere kinderen golven maken… de kinderen vinden het echt super! 

Het was een leuke maar heel vermoeiende dag, blij als we terug zijn en in de zetel nog wat kunnen napraten over de dag. Maar we zijn superblij dat de speeltuigen eindelijk op school zijn aangekomen en dat de kinderen er zo enthousiast op reageerden!


Vrijdag 13/05/11 

Weer vroeg uit de veren, voor uitslapen is er geen tijd. We zijn helemaal klaar om een weekendje te gaan uitrusten aan het Tanganyika meer. De taxi brengt ons – met veel moeite (slechte weg) – tot aan ons bescheiden verblijfje. Tegen de middag zijn we er en de rest van de dag hebben we niets gepland. Zalig rusten, zonnen, zwemmen… 


Goed kunnen rusten, tegen de avond komt onze ‘gastheer’ de kolenvuurtjes voor ons klaar zetten. Buikjes gevuld en iedereen is moe, het kan dan ook geen kwaad om eens op tijd ons bed in te kruipen :).

Zaterdag 14/05/11 

We slapen een beetje uit, al zaten Eddy en Christiane om 7u al in het water :). Na het ontbijt nemen we een taxi tot aan de bushalte om de bus terug naar Kasama te boeken en wandelen we verder tot aan de vismarkt. Het is er vrij kalm maar er is toch nog heel wat Capenta (typische kleine gedroogde visjes uit het Tanganyika meer) en andere vis te vinden. Nog wat rondwandelen in Mpulungu ‘stad’ en met het bootje terug naar ons verblijf. Onderweg moeten we meer water uitscheppen dan dat we rustig kunnen genieten :), maar we zijn er toch relatief droog geraakt :). 

Op het (toch wel vrij lekke) bootje :)
De namiddag is weer voorbehouden om lekker niets te doen en te genieten van onze omgeving. Een plonske in het meer, een pintje en wat chips enzo, wat wilt een mens nog meer? :)



Zondag 15/05/11 

Het weekendje is omgevlogen en na een frisse ochtendduik is het alweer tijd om te vertrekken, met de bus deze keer. We vertrekken nog redelijk op tijd en onze slechte chauffeur weet gelukkig nog net een botsing te vermijden waardoor we tegen 16u in Kasama aankomen.
We gaan op het avond eten bij tante Lud en daarna beginnen Christiane en Eddy al een beetje hun koffers te pakken.


Maandag 16/05/11 

“Zambia, the real Africa” is een slogan die je hier nog al eens tegenkomt. Dus hoog tijd om onze bezoekers ook even het echte Afrika te laten zien. Ze hebben wel al wat marktjes gezien maar Kasama is nog steeds een ‘stad’, niets vergeleken met de echte dorpen in ‘the middle of nowhere’. 

We gaan met tante Lud op dagbezoek in Kabanda, het geboorte dorp van Dixon. Voor ons is het een fijn weerzien met Winston en de rest van de familie waar we in december enkele dagen bij verbleven zijn. Onze bezoekers krijgen er een rondleiding in de verschillende hutten en Chisanga (nichtje van Dixon) maakt voor ons een traditioneel (luxe) gerecht klaar. Nshima met Cassave bladeren, bonen en een Village Chicken. Nog uitgebreider dan het eten wat de mensen in het dorp normaal eten want een kip staat hier enkel op de menu als er feest is. Op andere dagen wordt er enkel Nshima met groenten gegeten.
Christiane en Eddy krijgen weer veel informatie en indrukken te verwerken, maar ze zijn het er zeker en vast over eens dat je dit moet gezien hebben als je naar Afrika komt. 

Mama en Papa voor de keuken :)
Een leuke dag! De buitenlucht, het hobbelen in de auto en de vele indrukken hebben ervoor gezorgd dat we toch zo snel mogelijk weer allemaal ons bedje opzoeken. De koffers zijn intussen weer gepakt, want de vakantie van Christiane en Eddy zit er al weer op.


Dinsdag 17/05/11 

Als laatste dag beginnen we bij de rijstmolen van Dixon. We waren al eens in de molen gaan kijken maar toen was Dixon net weg. Ditmaal krijgen we een vakkundige uitleg van alle machines, werkmethodes, …

Na het blitsbezoek aan de molen brengen we nog een bezoekje aan de school. We zien dat onze speeltuigen nu goed en stevig in de grond staan en de kinderen er nog niet op hebben gespeeld. We halen de takken er af en in een mum van tijd zitten ze vol kinderen :). Verder halen we nog even het springtouw uit, altijd een succes maar na een uurtje zijn er geen kinderen meer te zien.  De lesuren zijn weer aangepast… of worden beter opgevolgd :-D… De meeste kinderen hebben les tot de middag dus dan maar terug huiswaarts. 

Een snelle hap, even opfrissen, koffers in de taxi, wachten op de bus… en dan een plaats veroveren. Dat is hier toch altijd een gedoe met die bus richting Lusaka!  De bus vertrekt in Mpulungu en je kan daar zelfs een uur op voorhand nog opstappen, terwijl je in Kasama je plaats twee dagen op voorhand kan vastleggen. Restultaat: de busmaatschappij weet niet hoeveel mensen er in Kasama afstappen en of er dus wel plaats gaat zijn voor alle mensen die hun ticket in Kasama al gekocht hebben. Een warboel, typisch Afrikaans :-D mafin, na heel wat gegrommel en gepalaver lukt het ons toch om twee goede plaatsen voor Eddy en Christiane te vinden, wat best wel belangrijk is voor een busrit van 12u. 
Afscheid nemen en daar gaan ze dan, onze eerste bezoekers… Het was echt fijn om hen nog eens terug te zien! We hebben er een drukke week samen opzitten, omdat we hen zoveel mogelijk wilden laten zien, maar ze hebben er zeker wel van genoten! Nu is het wachten tot juli voor de volgende bezoekers! :-)

Wij houden het bij een rustige avond en bereiden ons voor op een nieuwe volledige schooldag! We gaan wat tijd nodig hebben om terug in ons ritme te komen, maar kijken er naar uit om de kinderen op school weer te gaan entertainen!


Woensdag 18/05/11

We verwachten in de voormiddag niet al te veel volk, maar verrassend genoeg hebben er vandaag toch weer heel wat kinderen vroeger gedaan met school. We spelen wat Chinese voetbal en andere klassieke spelen in de voormiddag. Verder ‘babbelen’ we ook heel wat, ze hebben verhalen bij van thuis en vragen ons al waar die twee andere “Mzungu’s” zijn gebleven :).  Eddy had hen ook iets proberen aan te leren: met je handen van je benen gekruist naar je neus en oor gaan, terug naar de benen en dan omwisselen van hand die naar oor of neus gaat.  En ze vroegen dan zelfs al: waar is die grote blanke meneer die zo gek deed :)
We dichten nog de gaten onder de speeltuigen en zorgen ervoor dat alles goed stabiel staat, tevreden van onze investering zijn we alleszins! 

De namiddag vliegt voorbij, er wordt wat gevoetbald, wat flestrekken gespeeld en wederom veel gebabbeld.
Een leuke, gezellige dag! We maken ons ’s avonds op voor een nieuwe knutseldag. De voorbije week hebben we samen met Christiane en Eddy hard gewerkt om 98 skoebidoe sleutelhangers voor te bereiden, benieuwd of we het de kinderen gaan kunnen aanleren!


Donderdag 19/05/11 

Knutseldag met deze week op het programma: sleutelhangers maken met skoebidoe draad (met dank aan het thuisfront voor de vele kleurrijke draden!)
De voormiddag verloopt vrij rustig, er zijn niet zoveel kinderen en het aanleren lukt veel beter dan verwacht. Er zijn zelfs redelijk wat kindjes van de 1ste graad die het klaarspelen een heel mooie sleutelhanger te maken! Velen hebben ook niet genoeg geduld of concentratie maar ze zijn toch allemaal in de weer en maken veel reclame want … 

Richard (grade 1) vol concentratie. Hij deed het echt supergoed, we stonden er echt bij te kijken! Heel op het gemakje en het was een mooi eindresultaat!


… in de namiddag volgt er een kleine stormloop :). Heel veel oudere jongens en meisjes komen vragen voor skoebidoe draad. We hangen er ook een draadje garen aan, omdat de meeste kinderen geen sleutels hebben en al gauw worden onze ‘sleutelhangers’ in de nek gedragen als een ketting :)  tof!


Stephen (ook grade 1) deed het ook goed, en zo fier dat hij was! :)



Als onze 98 voorbeelden op zijn is het voor ons ook tijd om naar huis te gaan. Zo goed als alle kinderen hebben er ééntje kunnen maken en we hebben nog genoeg draad om dit nog eens over te doen, we kunnen dus alvast beginnen voor te bereiden :). 

Het was heel fijn, ging verrassend goed en is super populair…zeker de moeite om nog eens te doen dus!
’s Avonds bij tante Lud zijn er 2 jarig. Dixon en Patrick verjaren namelijk op de zelfde dag. Patrick’s verjaardagsfeest wordt zaterdag gehouden, dan komen alle jongens van zijn klas spelen en wij zijn – uiteraard – ingeschakeld als animatoren :).


Vrijdag 20/05/11 

De rustige voormiddag op school, leek ons ideaal om nieuwe dingen te introduceren zonder een stormloop en chaos te creëren. Vanuit België werd er voor de kinderen nog een ‘dartsbord’ mee gebracht. Niet met pijltjes uiteraard, dat zou een beetje gevaarlijk zijn, maar met balletjes die aan het bord blijven kleven met behulp van krik-krak.
Van het moment dat we ons kleurrijke bord uithalen, hebben we ieders aandacht en worden de speeltuigen  zelfs even verlaten :-). In de voormiddag leren we een klein groepje kinderen hoe het spel werkt. 



Wij vonden na een tijdje het spel best saai worden en waren niet van plan het in de namiddag uit te halen, maar uiteraard ging het verhaal van het nieuwe spel snel rond én stonden ook de andere kinderen klaar om het uit te testen. De hele namiddag ging voorbij aan het ‘darts’ spelen. De oudere jongens lieten er zelfs hun volleybal voor liggen! We noteerden de hoogste scoren en creëerden al snel een leuke competitie voor de eer.
Grappig om de kinderen en stoere jongens te zien opgaan in het competitie spelletje, al vonden Mathijs en ik het na een half uur toch weer saai worden :-).
Een leuke rustige dag, de kinderen hebben weer iets nieuws gedaan en wij komen stilaan in ons school ritme. Volgende week hopen we er weer met een goed gevuld programma te staan!


Zaterdag 21/05/11 

De voormiddag is gevuld met de wekelijkse inkopen al maken we een extra uitstap deze keer. Mathijs zijn haren zijn namelijk echt wel lang geworden en aangezien mijn knipkunsten toch niet zo geweldig zijn, gaan we langs bij de plaatselijke ‘Barber Jack’. Hij gaat tewerk met een tondeuse en jawel het resultaat mag er wezen. Lekker kort en fris, zo kan hij er weer een tijdje tegen! 

VOOR - Barber Jack aan het werk! :)
NA - een fris kopke :)
Rond de middag gaan we dan naar tante Lud voor Patrick zijn verjaardagsfeestje. 12 jongens in totaal, wat een bende!


We hebben een goede voetbal meegebracht en het eerste uur vliegt dan ook om met een leuke voetbalmatch. Daarna is het tijd voor een lekker stukje cake en pakjes opendoen! 



We spelen nog wat Chinese voetbal, raak de keizer en volleybal en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan. Het was leuk maar we zijn toch blij als de hele bende weer naar huis is en de weekendrust terugkeert!
Rustige avond!

Ook voor morgen, Zondag, hebben we niets speciaals gepland. We gaan zeker een goed schema proberen op te stellen voor de komende week en al beginnen aan onze skoebidoe-voorbereidingen zodat we over enkele weken niet alles tegelijk moeten doen!

Voila,
Dat was het weer voor deze keer,
Tot volgende week maar weer ;) 

Heel veel groetjes
Hanne en Mathijs



Project mogelijk gemaakt door steun van 'European Voluntary Service'


Geen opmerkingen:

Een reactie posten