Eerste kennismaking met de school!

Dinsdag  5 oktober ’10

Half 8 bij Tante Lud zijn… vroeg :-) maar met de waaier langs ons hebben we stukken beter geslapen! Kinderen op school afzetten en even langs Thorntree voor Nan (Engelse vrouw) en vervolgens op fietsenjacht, nog maar eens :-). We rijden naar Tazara (de buurt van het treinstation waar we vorig jaar na 52 uur aankwamen) en vinden al snel dezelfde fietsen als gisteren voor een betere prijs! (420.000 kw = 70 euro ongeveer). Maar de onderdelen moeten wederom nog in elkaar gezet worden dus we spreken af om later terug te komen ... spannend of het vandaag wel lukt :d. Op naar de bank voor een rekening, het ging vlot want we hadden onze papieren goed in orde, snel gefixt dachten wij (bleek later dat onze rekening toch pas geactiveerd wordt als we onze verblijfsvergunning hebben… ons tijdelijk visum is niet genoeg….maar we kunnen nog een tijdje verder, dus het komt normaal wel goed.)

Na de middag terug richting Tazara voor de fietsen … jah, nog even wachten en daar zijn ze. Twee nieuwe fietsen… hier en daar nog iets los maar dat maken ze al lachend uiteraard :d.

We beginnen te fietsen, op het heetst van de dag (35°?) vals plat omhoog… afzien! En na een kleine kilometer, krak… lap… daar hebt ge ’t al :). Mathijs zijn ketting gewoon in twee. Dus we bellen tante Lud dat ze al mag terugkeren met de auto en wandelen tot aan de fietsenmakers… HAHA, geen probleem, we leggen wel snel een nieuwe op…. Daarna mijn fiets in de koffer gegooid en Mathijs mocht opnieuw beginnen fietsen , ocharme en chapeau! Hij was doodmoe! Snel het zwembad in om goed af te koelen :-).

Een rustige avond…. Morgen voor het eerst naar de school, spannend!

Woensdag 6 oktober’10

Om half 7 op en de fiets op richting de school. Onze school heet dus de ‘Chileshe Chepela Special Secondary School’.  Eens aangekomen worden we van de ene leerkracht naar de andere verwezen en belanden we in een klein ‘lokaaltje’ voor een vergadering. Het leek wel alsof wij sinterklaas gingen zijn en zij voor cadeautjes een lijst moesten maken voordat wij aankwamen :s. Ze begonnen alles op te sommen wat ze al ‘hebben’. (ze hebben recent enkele giften gekregen van een Nederlandse organisatie en hebben hiermee een goal gekocht en nog enkele sportattributen en een plein ‘vlak’ gemaakt zodat ze goed kunnen sporten…) Maar ze willen als maar meer uiteraard en als ze blanken zien….

Het voetbalveld (een veld dat ze met een bulldozer gelijk gemaakt hebben)

Het alfabet in American Sign Language getekend door een van de gasten

(en hangt nu op onze kamer :))

Dus na hun hele opsomming met wat toch nog nodig is… doen wij ons verhaal. We zijn er in de eerste plaats om de kinderen een fijne tijd te bezorgen en dan is het aan ons om te beslissen wat hiervoor echt nog nodig is en hoe we het sponsorgeld (wat we tegen hun nog niet gezegd hebben en voorlopig ook nog niet gaan zeggen) goed kunnen besteden. Hierna kregen we een rondleiding in de school, in alle klassen werden we voorgesteld.

We kregen zelfs al een Naam-gebaar!!! (In  de dovenCultuur krijgt iedereen een eigen gebaar…zodat ze snel weten over wie het gaat :-)). En we kwamen al te weten dat de gebarentaal toch echt wel hard lijkt op the American Sign Language. Dus dat is goed nieuws, onze lessen en info van op ‘t Kids gaan zeker van pas komen! We kunnen ons zelf nu al voorstellen :-) en de traditionele begroeting doen door te vragen ‘Good morning, how are you’ en te antwoorden ‘I Am Fine’. (hier zeggen ze namelijk niet gewoon goede dag maar altijd ‘goede dag, hoe gaat het met u’.)

We maken ook een afspraak om enkele lessen gebarentaal te krijgen en besluiten dan om voor onze eerste dag te stoppen. Onze hoofden zitten vol informatie en het is best alles te laten bezinken en enkele goede spelen uit te kiezen om morgen mee te beginnen! Nog langs enkele winkels en dan huiswaarts. Mijn armen zijn van de voormiddag al goed verbrand  :s. Dus we gaan zeker nog kijken om een lang dun hemd te kopen want die vlakke zon zo op onze huid, is toch niet gezond elke dag. Heel veel zonnecrème hebben we niet bij en het is sowieso beter om te beschermen met lichte kledij aangezien we onze spelletjes op het heetst van de dag zullen gaan spelen.

Tijdens het lekkere avondeten (spinaziepuree met worst) valt plots alle elektriciteit uit :-), best  grappig. Snel wat lampjes zoeken en kaarsen aansteken. Een uurtje later springt alles gelukkig weer aan. Het gaf anders wel een speciaal gezellig sfeertje :-). Ik krijg van tante Lud al een oud hemd om aan te doen voor het geval dat ik niks vind in de winkel morgen.

Snel bed in, want morgen treden we voor het eerst echt in actie met de kinderen! (spelletjes voor de eerste dag zijn: zakdoek leggen, telefoontje, tussenstaandertje…)

Donderdag 7 oktober’10

Op de weg naar de school nog even langs de ‘fietsenmakers’ (houten standjes langs de zandweg ) op zoek naar een degelijk slot en nog snel kijken in de tweedehandswinkel voor een niet te warm hemd. Niet veel gevonden, volgende maand nog eens kijken als er ’n nieuwe bundel kleren binnenkomt. Doordat we tussenstops hadden ingelast geraakten we nog redelijk goed aan de school maar het blijft toch echt heet en vermoeiend om met zo’n weer te fietsen!  Maar het went hopelijk wel!

Eens aangekomen rond 11u gaan we op zoek naar kinderen, dat blijkt geen probleem. Op enkele minuten hebben zo’n 20-tal kinderen zich rond ons verzameld. We zoeken een klein plekje schaduw en beginnen met zakdoek leggen. Ze doen enthousiast mee en het uitleggen lukt nog redelijk goed.

Het volgende spel, telefoontje. Slecht idee :-) Met onze beperkte gebarentaal blijkt dit nog te moeilijk. Ze knijpen langs alle kanten en snappen het niet echt. Dus voorlopig hebben we het aangeleerd met handenklappen en de persoon die in het midden staat hebben we voorlopig nog achterwege gelaten, misschien dat dit er later bij kan komen nadat we een aantal lessen gebarentaal gekregen hebben.

Tussenstaandertje is het volgende spel. We verhuizen naar een groter plein, wel knal in de zon maar zo kunnen alle kinderen die intussen zijn komen aansluiten meedoen en hebben we plaats om te lopen. We spelen tussenstaandertje en krijgen wat hulp van één van de ouderen bij de uitleg. Het loopt echt wel goed. Al snel waren er twee uur voorbij en om 13u nemen we onze lunchpauze (de kinderen krijgen dan nshima met bonen, wij eten onze boterhammen op een rustig plekje op). Om kwart voor twee staan er al een aantal kinderen te bedelen om opnieuw te beginnen. Om 14u starten we met Chinese voetbal en wederom zakdoek leggen en tussenstaandertje, maar iedereen vond het nog allemaal goed en wel :-).

Voor we het weten is het 16u en besluiten we dat het goed geweest is voor vandaag. De eerste dag was geslaagd. We hebben met 25 kinderen kunnen spelen, zo leren ze ons een beetje kennen. Het waren vooral de dove jongere kinderen… maar het zou ideaal zijn als we zo wat reclame kunnen maken naar de andere leeftijden toe.

Zeer moe :) maar voldaan komen we tegen half 5 aan bij tante Lud… Een beetje rust en een beetje zwemmen…. Avondeten en bedje in!

Vrijdag 8 oktober’10

Op tijd op, ontbijt en ons klaarmaken voor de heenrit naar de school. Het blijft toch echt wel heet en vermoeiend fietsen, vooral ’s avonds als alles wat we ’s morgens bergaf hebben kunnen doen ook terug bergop gaat :-s. We hebben vandaag twee flesjes uit de diepvries mee, zodat we hopelijk op de terugweg nog koud water hebben :-). Lange kleren die niet te spannend zijn doet ook echt goed, zo weinig mogelijk verbranden is de boodschap!

We komen tegen 10u aan in de school en al snel hebben we een groepje kinderen rond ons. We spelen dezelfde spelletjes als gisteren en leren er twee nieuwe aan (Twee is genoeg, drie is teveel en dikke Bertha). Hopelijk krijgen we nog wat lessen gebarentaal volgende week want het uitleggen van een nieuw spel neemt nogal wat tijd in beslag. Je ziet ook duidelijk tijdens de spelletjes dat ze niet gewoon zijn om in een kring te gaan staan… en te blijven staan! Dus we moeten regelmatig de kring terug wat bijsturen tijdens het spelen, maar ze zijn echt wel enthousiast!

Een voorbeeld van de slaapzalen

Voor de namiddag hadden we 10-bal gepland. De grotere jongens keken al naar onze bal die we bovenhaalden en we hadden ook shirtjes (die ze op de school pas hadden gekregen) bovengehaald… we nodigden enkele ouderen uit om mee te doen. Het groepen maken was echt een hele klus! Amai! Je ziet dat ze nooit hebben geleerd om hun beurt af te wachten en des te meer om voor alles te vechten! Eens in drie groepen, gaven we aan één groep truitjes. En hopla, alle groepen weer door elkaar want iedereen wou een truitje. Dan is het toch echt moeilijk om orde te scheppen… want roepen heeft uiteraard niet veel zin… Maar uiteindelijk met hulp van de ouderen worden de groepen gemaakt. Vervolgens moet het snel worden uitgelegd, ook dat neemt wat tijd in beslag en tijdens de oefenfase worden er nog heel wat fouten gemaakt maar uiteindelijk snappen ze alle regels en onze groep is uitgebreid tot 45 kinderen!

Echt zalig om ze zo te zien meeleven! En langs de kant zitten er nog eens zo’n 30-tal te kijken, dus we zorgen vast en zeker al voor amusement! Het is super dat de oudere jongens ook meededen! Volgende week gaan we proberen wat structuur te brengen en wat info op te hangen zodat ze goed weten waar en wanneer ze ons kunnen vinden. Misschien moeten we toch ook maar wat basisregels ophangen :) of op zoek gaan naar een vertaler, dat zou het voorlopig heel wat gemakkelijker maken! En dan maar snel gebarentaal onder de knie krijgen!

Vermoeiende dag maar echt tof!

Zaterdag 9 oktober ’10

Zonder iets te plannen, is plots ons weekend volledig volgepland!
Claire, een Engelse vrouw die van hieruit safari’s plant, zou met een heel deel kinderen naar de Chisimba Falls trekken, ongeveer 30 km van Kasama-‘stad’, en ze had ons gevraagd of we zin hadden om mee te gaan, en dan had ze ook nog twee paar extra ogen om al die kinderen in het oog te houden. ’s Morgens om 9u afgezet bij Claire en Shean thuis, uiteindelijk vertrokken om half 12, met 16 kinderen van verschillende gezinnen en 5 ouderen. Totaal dus 21 man en dat allemaal in 1 jeep (waar normaal gezien 13 man in mag, maar we zitten in Afrika! :-)).  Aangekomen en alle kinderen snel omgekleed. Met z’n allen het koude water in! Mathijs zat er ook snel in, Hanne is er in de namiddag toch even in geweest :). Veel waterpret, met z’n allen in een grote kano, van een stenen constructie afspringen of onder een kunstmatige waterval staan.

’s Middags een sandwich met ketchup, worst, tomaat, komkommer. MMMmmmm…! Tussendoor een banaan, appel of appelsien. Met alle waterpret zijn we niet eens meer gaan kijken naar de grootste waterval :), maar die hadden we vorig jaar op onze doorreis toch ook al gezien. Tegen 17 u waren we terug bij Lud. Een fijne vermoeiende dag! Even rust , even ‘bloggen’, en dan koken, spaghetti! Mathijs en ik – maar toch vooral Mathijs – leeft zich helemaal uit en de spaghettisaus is een feit na twee uur! Jaja, t is Afrika he, het vuur is elektrisch en die elektriciteit wil nu net niet altijd goed mee :). Maar het was heel lekker! Alweer een geslaagde dag!

Wij willen ook graag post om aan onze voorlopig nog vrij lege muur te hangen!

Ons adres is het volgende:

Mrs. Chanda (voor Hanne/Mathijs)
Mulenga Hill Village
P.O. Box 410 641
Kasama
Zambia

Geduld is wel nodig, want het kan wel eens een week of drie duren voordat je brief ons bereikt!
Garantie dat de post effectief aankomt is er ook niet echt, dus stuur geen uitzonderlijke formaten/waardevolle dingen/... :)

Hanne haar Belgisch gsm-nummer is ook buiten gebruik.  Je kan wel nog steeds iets sturen op Mathijs z'n nummer: +32 498 23 78 15

Dit was het voor nu!
Groetjes en tot blogs! :)

Mathijs & Hanne