Nog snel even een kort verslagje van onze voorlopig laatste schoolweek voordat we naar Zuid-Afrika vertrekken…! gelukkig kunnen we in september nog één weekje terugkomen want we missen de kinderen nu al!
Op maandag 1 augustus 2011 hadden we de kinderen beloofd om nog eens honkbal te spelen. Stella en Patrick vergezelden ons naar school want hun school had al een week eerder afgesloten, ze hadden dus al vakantie. Aangezien zij meekwamen en de afstand om te fietsen voor hen misschien toch net iets te ver zou zijn, namen we een taxi. En omdat we dan toch met de taxi gingen, besloten we de grote weerballonnen die we gekregen hadden van het thuisfront uit te testen. We lieten de ballonnen aan het tankstation opblazen, niet al té groot maar we moesten toch al een beetje puzzelen om de twee ballonnen nog mee in de taxi te krijgen :). Als we op school aankwamen hadden we al onmiddellijk veel bekijks met twee grote ballonnen en ook nog twee vreemde kinderen :-D.
We haalden de parachute nog eens uit en probeerden de ballonnen op de parachute te houden, heel fijn! Ook alle andere parachute spelen vielen weer in de smaak. Dan was het tijd voor honkbal en in de namiddag gaven we de kinderen eerst de tijd om wat te nieuwsgierigen. Ze wilden alles weten over Stella en Patrick. Stella vonden ze uiteraard extra speciaal aangezien ze niet zwart is, maar ook niet blank… Ze wilden toch allemaal eens aan haar haren voelen toen ik had uitgelegd dat de Zambianen echt harde zwarte kroezelharen hebben, wij – blanken – hebben eigenlijk heel zacht soepel haar, en de haren van Stella zitten er een beetje tussenin.
Stella vond het wel niet zo leuk om zo bekeken en aangeraakt te worden :), maar ze wist ook wel dat de kinderen daar weer iets van bijleren. En toen we even later – na een heel vermoeiend spelletje 10-bal – met wat meisjes bij elkaar stonden, leerde Stella de meisjes één van de traditionele dansen die ze op school heeft geleerd. Ik deed wat gekke sprongetjes hier en daar en dat vonden de kinderen uiteraard geweldig :).
Het was een super leuke dag, die omgevlogen is!
Dinsdag 2 augustus 2011
 |
| groepsfoto tijdens de middag |
In de namiddag haalden we een bal uit om 10-bal te spelen, echt wel vermoeiend dat spel! Waardoor we na enkele rondes opgaven en veranderden naar hun eigen honkbal-achig spel. Er werd ook weer veel gebabbeld, want met het naderende einde van het schoolsemester zijn de jongeren toch al bang dat ze ons nooit meer terug gaan zien. We kunnen ze gelukkig nog geruststellen, we komen zeker nog terug in september om afscheid te nemen.
Er waren al opmerkelijk veel minder kleinere kindjes. Zij hebben namelijk hun stempel op school al gekregen en elke dag vertrekt er wel iemand naar huis… wat wel spijtig is en wat het opvallend rustig maakt op school. Het speeltuintje dat wij hebben aangelegd ligt er anders niet echt verlaten bij, met het vertrekken van onze kleintjes komen de kinderen van het nabijgelegen dorp onze schommels uittesten, het speeltuintje wordt dus zeker goed gebruikt!
In de namiddag gingen we nog eens een kijkje nemen op het sportveld want we zagen al enkele dagen vele jongens op en af lopen om te gaan helpen met de aanleg van het voetbalveld, en we hoorden dat het af is! Het ziet er heel goed uit! Het voetbalveld is af én ze hebben zelfs een netbalveld én een volleybalveld kunnen aanleggen met onze brikken en cement. Super!
 |
| Het voetbalveld met een klein stukje middellijn. |
 |
| Het netbalveld ( de ringen blijven binnen de muren van de school liggen en worden dus opgezet als ze spelen en daarna weer weggehaald. Helaas staat het op het veld echt niet veilig. |
De foto’s geven niet zo’n geheel beeld maar het ziet er echt wel goed uit! Nu liggen de lijnen vast en kunnen de kinderen gewoon komen sporten. Voor het volleybalveld en netbalveld hebben ze alle palen en netten en ballen. Vroeger moesten ze als ze wilden sporten eerst nog de lijnen van de velden beginnen uitgraven, alvorens ze konden starten. Nu is dat definitief verleden tijd. Super!
Het enige wat nog ontbreekt is een basketbalveld. Daar zouden ook de kinderen die een fysieke handicap hebben en hierdoor in een rolstoel zitten nog veel plezier aan kunnen beleven. We hebben alvast aan de sportleerkracht Mr. Mwale gevraagd om een gedetailleerd plan van het basketbalveld te maken – aangepast aan de noden van de minder valide kinderen – zodat we de school hopelijk in de toekomst nog kunnen steunen met deze plannen én zo het sportveld volledig kunnen afmaken! (Voor meer informatie verwijzen we naar ons volgend verslag)
Woensdag 3 augustus 2011 was een dag die – net zoals alle anderen hier – weer veel te snel voorbij was. We keken eerst ons speeltuintje na, zodat het er weer tegen kan tot de school terug opent in september. De scharnieren van de schommels werden nog eens gesmeerd, en alle schroeven werden aangedraaid. Intussen ruimden we ons materiaalkot ook nog een beetje op. Tijdens de opruim kwamen we onze zelfgemaakte ‘facepaint’ nog tegen. Er zat nog redelijk wat gelaatsverf in onze potjes en dus besloten we om deze in de namiddag op te maken.
hadden we besloten een laatste ‘knutsel’activiteit te doen. Het was niet echt knutselen, we hadden nog veel gekleurd papier en de kinderen mochten vrij tekenen en kleuren. Er waren weer mooie resultaten: auto’s (jongens) en bloemen (meisjes) waren veel voorkomende tekeningen. Ook veel kinderen van de oudere graden kwamen een tekening maken, een heel fijne voormiddag.
Mathijs zorgde weer voor heel wat blije ‘krokodillen’-gezichtjes, ik wou nog wat verder doen aan de opruim van het materiaalkot dus ik had één van de oudere meisjes geleerd om de vlinder te maken. Ze vond het heel fijn en deed het ook heel goed! We hadden minder kleintjes van onze school die in de rij stonden voor een tekening op hun gezicht maar de rij bleef even lang want de kindjes van het dorp kwamen maar al te graag aansluiten. Al hadden sommige kinderen toch nog steeds een beetje schrik van die gekke blanken :).
Een leuke dag! Onze laatste schooldag - Donderdag 4 augustus 2011 – was sneller daar dan verwacht :s. De school is vrijdag ook nog open maar dan gaan echt wel alle kinderen naar huis én wij vertrekken dan al met de bus naar Lusaka. Er waren dan ook veel kinderen bezig met hun was te doen, zodat hun koffer klaar geraakt om vrijdag naar huis te gaan. In de voormiddag ruimden wij nog een beetje verder ons materiaalkot op, veel materiaal, veel opruim :).
Daarna babbelden we nog wat met de kinderen en namen we alweer van ééntje afscheid. In de namiddag haalden we het lang springtouw nog eens boven, altijd plezier verzekerd! Op het einde van de dag namen we afscheid van iedereen en vroegen we hen om in september, als de school opent, snel terug te komen! Het is hier niet zo eenvoudig, sommige kinderen komen van ver en komen later aan op school omdat hun ouders het geld niet bij elkaar krijgen om het vervoer te betalen of door andere problemen met het vervoer… dus we hopen echt dat we iedereen nog terugzien in onze ene schoolweek in september!
Terug thuis poetsten we onze fietsen, we hebben vandaag voor de laatste keer heen en terug gefiets! Één fiets was al verkocht aan Margaret – de vrouw waar we bij wonen, de andere komen ze hopelijk morgen vroeg halen… toch vreemd … we moesten ook even de knop omdraaien. We kijken heel hard uit naar onze vakantie in Zuid-Afrika maar toen we van de school terugkwamen overheerste er toch een vreemd gevoel…
Onze valies is zo goed als klaar, we stappen morgen op de bus naar Lusaka en gaan ons vast en zeker heel goed amuseren in Zuid-Afrika, samen met onze drie Belgische medereizigers :)!
Jullie gaan dus waarschijnlijk even niets van ons horen, tot over een kleine maand!
Groetjes!
Hanne en Mathijs
Dit project wordt gesteund door EVS - European Voluntary service
http://www.youthinaction.be/
Nationaal agentschap: JINT
Geen opmerkingen:
Een reactie posten