zondag 11 september 2011



Hey allemaal,

Hier voor de allerlaatste keer een weekverslagje van ons uit Kasama. Het was deze week de eerste schoolweek van het laatste trimester voor de kinderen van onze school. Het duurt meestal even vooraleer iedereen op school aankomt en dat was deze keer ook niet anders, waardoor we jammer genoeg niet van iedereen afscheid hebben kunnen nemen. Hopelijk vertellen de andere kinderen nog dat ze ons gezien hebben en dat we iedereen heel hard zullen missen! Veel plezier met het lezen van ons allerlaatste blogverslag!

We willen nu alvast iedereen bedanken voor de interesse en de steun die we tijdens dit fantastische jaar hebben gekregen! Het was een super ervaring, voor ons en voor de kinderen, dus een dikke merci! Voor diegenen die toch nog een woordje uitleg willen, jullie zijn steeds welkom dus geef maar een seintje. Voorts zijn we zeker van plan om de steun voor de Chileshe Chepela Special school verder te zetten en onderzoeken we de mogelijkheid om nieuwe vrijwilligers te sturen. We zullen de komende tijd in België dus zeker nog verder werken aan het project!

Maandag 5/09/11 

We hadden zoal het vermoeden dat er op de eerste schooldag niet zoveel kindjes op school zouden zijn. De kinderen op onze school komen namelijk vaak van ver en het regelen van transport maar ook het bij elkaar krijgen van het schoolgeld is voor de meeste kinderen/ouders/families niet zo eenvoudig. Er was nog maar één jongen van de lagere graden op school en verder waren er een handvol oudere leerlingen aanwezig.

We spendeerden dan maar het grootste deel van de dag aan het sorteren van al het spel- en knutselmateriaal dat we dit jaar verzameld hebben. We hebben het netjes gesorteerd zodat er hopelijk vrijwilligers na ons zijn die er gebruik van kunnen maken.
We babbelden nog wat met de enkele leerlingen die reeds aangekomen waren en voor we het wisten, was de dag om. 

! Belangrijk om mee te geven. Onze speeltuigen hebben de lange vakantie goed overleefd. Er was niets gestolen, dus dat is echt super! Minder nieuws is dan weer dat er in 4 slaapzalen dezelfde types zekeringen gestolen zijn tijdens de vakantie. Heel vreemd. De zekeringenkast hangt buiten maar wel nog binnen de omheining van de school en binnen een extra muurtje van de slaapzalen. Toch was het blijkbaar niet genoeg beveiligd… alles wat enigszins bereikbaar is, en interessant is voor iemand in de omgeving verdwijnt. Spijtig toch! Dit betekende wel dat de allereerste kinderen die in het weekend al arriveerden in het donker moesten gaan slapen. Ze zagen niets en horen uiteraard ook niets, niet echt gezellig voor hen! Gelukkig schoot de school voor een keer redelijk snel in actie en de zekeringen geraakten door de week allemaal gemaakt.


Dinsdag 6/09/11 

We voelden de tijd wegtikken op school en er waren niet heel veel kinderen bijgekomen… en wij maar hopen dat ze toch maar eens snel zouden komen! Nog steeds een klein groepje maar met de kinderen van de leerkrachten erbij kunnen we toch al hun favoriete zelf verzonnen spel spelen! In de voormiddag babbelden we nog met de oudere leerlingen en de hele namiddag waren we volledig in de ban van hun spel. Ze vinden het geweldig als we dat meespelen, het was dan ook een hele fijne dag! 
 


Woensdag 7/09/11 

De bekende gezichten op school namen toe al bleef de meerderheid nu toch echt wel lang achter :s… In de voormiddag haalden we ons reuze springtouw nog eens uit om te testen of de kinderen toch zeker niet verleerd waren om in te springen en gekke toeren uit te halen zonder over het touw te vallen. Niets bleek minder waar. Het ging goed en blijft bij iedereen populair!
In de namiddag halen we een bal uit en spelen nog wat ‘raak de keizer’. We wandelen een groot stuk naar huis (toch vervelend dat we geen fiets meer hebben :) ), doodmoe door al het spelen. We zijn het ravotten en de hitte (op de middag halen we hier vlotjes de 30°,we zitten aan het begin van het heet seizoen) duidelijk niet meer gewoon!
Ook als we terug bij Margaret aankomen wacht er ons nog een grote opruim. De puinhoop die we gedurende een jaar hebben verzameld moet opgeruimd worden, ai ai :). 


Donderdag 8/09/11 

Gepakt en gezakt vertrekken we naar school. We hebben namelijk een heel jaar dezelfde oude kleren aangehad en laten het meeste van onze kleerkast dan ook hier. Als de kinderen ons zien aankomen, weten ze al hoe laat het is. Geen gedrum en geduw deze keer, wij zijn voorbereid en hebben een lijst gemaakt en zo geprobeerd eerlijk onze kleren te verdelen. Iedereen is toch weer heel bij en dankbaar met een nieuw t-shirt, of een nieuwe short, of zelfs nieuwe schoenen! 

In de namiddag spelen we nog zakdoekleggen en toen wij even moesten pauzeren om te bekomen van de hitte, begonnen de kinderen spontaan 123- piano te spelen. Echt wel leuk om te zien, we hopen dat deze spelletjes blijven verder leven op de school! 

Een leuke dag maar toch blijven wachten op nog zeker een dikke 25 kinderen die altijd met ons meespeelden en nog niet op school waren geraakt… 


Vrijdag 9/09/11 

We komen aan op school en zien nog niet veel beterschap wat het aantal kindjes betreft. We zagen nog 1 meisje langs de weg en dat was het dan.
We hadden nog een deel dingen bij die we hebben uitgedeeld en voor de rest hebben we de hele dag gevuld met wat babbelen, af en toe wat spelen en nog wat gek doen. We hebben verder ook iets opgehangen zodat ze ons niet vergeten als we weg zijn. 


Geweldig weer om te zien hoe ze naar zichzelf zoeken op de foto en zo fier zijn als ze komen tonen: kijk kijk! Dat ben ik! :) 

Voor de rest van de namiddag gebeurt er niet veel speciaals meer en tegen 17u beslissen we te vertrekken. We nemen afscheid van de kindjes, ze geven ons allemaal nog een dikke knuffel en weg zijn we. We zaten toch echt allebei met een vreemd gevoel in onze maag omdat we hen misschien nooit meer terug gaan zien…
’s Avonds hebben we nog een etentje bij Lud, samen met Margaret en Judith. Gezellig en het was lekker! 


Zaterdag 10/09/11 

Opruimen, rugzak inpakken, poetsen, alles naar Lud verhuizen en onze kamer is leeg!
We verhuizen verder nog wat spullen naar de flats waar Alice (het doof meisje dat vanuit België gesteund wordt) vandaag zal intrekken. 

Heel veel groetjes, en tot nu toch wel heel snel! 

Hanne & Mathijs 



Project mogelijk gemaakt door steun van 'European Voluntary Service' http://www.youthinaction.be/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten